به "زندان درمانی" پایان دهید!
*احمد زیدآبادی

پرسش: زندانی کردنِ منتقدان و مخالفان سیاسی حکومت‌ها، همیشه کار را خراب می‌کند. هم راه تحول و اصلاح را می‌بندد، هم دروازه‌های خشونت‌گرایی را می‌گشاید و هم نظم امور را به هم می‌زند بخصوص در این دوره از تاریخ که انقلاب در صنعت ارتباطی، امکان هر نوع اظهارنظر در هر نقطه‌ای را فراهم کرده است. بنابراین در وهلهٔ نخست به نفع خودِ حکومت است که زندانیانی نظیر مصطفی تاجزاده، سعید مدنی، مهدی محمودیان، حسین رزاق، محمدرضا جلایی‌پور، محمد نوری‌زاد، فائزهٔ هاشمی، الههٔ محمدی، نیلوفر حامدی، خواهرانِ توحیدی، بهارهٔ هدایت، نرگس محمدی و تمام کسانی را که به علتِ نوع اظهارنظر یا اعتقادشان به زندان افتاده‌اند به سرعت آزاد کند و شهروند دیگری را به این اتهامات به زندان  نفرستد.  این کار برای حکومت نه فقط هیچ هزینه‌ای ندارد بلکه مانند نسیم تازه‌ای، جان و روانِ فسردهٔ جامعه را نوازش می‌دهد و بر حجم عظیمی از تبلیغات نقطهٔ پایان می‌گذارد. آیا این نوع درخواست‌ها همانطور که بسیاری می‌گویند واقعاً از سر ساده‌لوحی و خوش‌خیالی است یا اینکه زمینه‌ای هرچند کمرنگ برای آن وجود دارد؟ من هنوز متقاعد نشده‌ام که واقعاً ساده‌لوحم، بنابراین منتظر می‌مانم!     ###