ابراز تاسف روزنامه جمهوری اسلامی از خروج نیروهای حرفه‌ای صداوسیما

کسانی می‌توانند رسانه ملی را در مسیر صحیح جلب اعتماد عمومی و حفاظت از منافع ملی و مصالح نظام و کشور و مردم هدایت کنند که خود از ویژگی‌هائی همچون استقلال فکری، سطح بالای علمی و روش فراجناحی برخوردار باشند. اکنون رسانه ملی ما در اثر دور بودن چنین نیروهائی از تصمیم‌ سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان این رسانه، دچار ضعف شدید و کم‌سابقه‌ایست.

پرسش: روزنامه جمهوری اسلامی دوشنبه نوشت: شرط استمرار تأثیرگذاری صدا و سیما این است که مردم به این رسانه اعتماد داشته باشند. اعتماد مردم را از دو طریق می‌توان به دست آورد؛ یکی صداقت در ارائه اخبار و گزارش‌ها و دیگری بالا بردن محتوای برنامه‌ها. این روزنامه در سرمقاله خود نوشت که « تأمین این دو عامل و رسیدن به اعتماد عمومی فقط با حضور مسئولان شایسته، کاردان، عالم، خوشفکر، آزاداندیش، مستقل و معتقد به منافع ملی و مصالح نظام در رأس رسانه ملی میسر خواهد بود. به مسئولین فعلی به عنوان افرادی که دارای ویژگی‌ها و افکار و رفتارهای خاص خودشان هستند، کاری نداریم ولی نمی‌توان این واقعیت را انکار کرد که آنها نتوانسته‌اند نیروهای کارآمد و باتجربه این مجموعه را حفظ کنند. جدا شدن تعداد قابل ملاحظه‌ای از نیروهای کیفی از رسانه ملی در سال‌ها، ماه‌ها و هفته‌های اخیر، برای هر ایرانی دلسوزی که خواهان قدرتمندی و تأثیرگذاری روزافزون رسانه ملی است، موجب تأسف شدید است.   کشور ما اکنون در شرایط بسیار حساسی قرار دارد که تقویت اعتماد مردم به رسانه ملی را از هر زمان دیگری ضروری‌تر می‌نماید. وجود فضای قدرتمند مجازی و رسانه‌های ماهواره‌ای مهاجم به فرهنگ و سنت‌ها و کیان ایران، مجالی برای ذره‌ای مسامحه در زمینه از دست دادن نیروهای کیفی باقی نمی‌گذارد.   کسانی که برای حفاظت از نظام جمهوری اسلامی از راه جلب اعتماد مردم و ارائه منطق اهمیت قائل هستند، نباید در برابر گروکشی‌هائی که اکنون رسانه ملی را به لبه پرتگاه کشانده بی‌تفاوت باشند. نظام و حکومت را با منطق و اعتماد عمومی می‌توان حفظ کرد نه با قوه قهریه و صدا و سیمای یکطرفه و فحاش و معتقد به حذف و اضافه‌های باندی.   کسانی می‌توانند رسانه ملی را در مسیر صحیح جلب اعتماد عمومی و حفاظت از منافع ملی و مصالح نظام و کشور و مردم هدایت کنند که خود از ویژگی‌هائی همچون استقلال فکری، سطح بالای علمی و روش فراجناحی برخوردار باشند. اکنون رسانه ملی ما در اثر دور بودن چنین نیروهائی از تصمیم‌ سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان این رسانه، دچار ضعف شدید و کم‌سابقه‌ایست. برای جبران این ضعف، کارهای زیادی باید انجام شود که مصون نگهداشتن رسانه ملی از بازی خطرناک حذف و اضافه‌های باندی در صدر فهرست این کارها قرار دارد.»   ###