افشای کمک هنرمندان اسرائیلی به بقای این حکومت- استفاده از بازیگران برای جاسوسی؛
بازیگر «ویولن‌زن روی بام» جاسوس موساد از آب درآمد

به‌نوشتهٔ روزنامهٔ هاآرتص، این بازیگر پرآوازهٔ دهه‌های ۷۰و ۸۰ قرن بیستم میلادی که ایفای نقش او در فیلم «ویولن‎‌زن روی بام» در جهان پرطرفدار شد، از جایگاه ویژهٔ خود به‌عنوان یک ستارهٔ بین‌المللی برای کمک به موساد در خارج از اسرائیل استفاده می‌کرد.

پرسش:یک ماه پس از درگذشت حییم توپول، بازیگر فقید و اسطوره‌ای اسرائیل، تأیید خبر همکاری او با سازمان جاسوسی اسرائیل(موساد) رسانه‌ها را به خود مشغول کرد و برخی از هنرمندان همکار او نیز گفتند که جسته‌وگریخته از این همکاری خبر داشتند. به‌نوشتهٔ روزنامهٔ هاآرتص، این بازیگر پرآوازهٔ دهه‌های ۷۰و ۸۰ قرن بیستم میلادی که ایفای نقش او در فیلم «ویولن‎‌زن روی بام» در جهان پرطرفدار شد، از جایگاه ویژهٔ خود به‌عنوان یک ستارهٔ بین‌المللی برای کمک به موساد در خارج از اسرائیل استفاده می‌کرد. عومر توپول، پسر او، به هاآرتص گفت برای او و خواهرانش روشن است که پدرشان از سوی موساد در مأموریت‌های محرمانه مشارکت می‌کرد، امکان داشت به هر مکانی که می‌خواهد برود، همهٔ درها در هر جایی به روی او گشوده بود و از این فرصت برخوردار بود که اسناد مورد نظر موساد را منتقل کند و از افراد و اماکنِ هدف عکس و فیلم بگیرد بدون آن‌که کسی از او سؤالی بکند. او همیشه با دوربین‌ و ضبط‌صوت‌هایی که اوج فناوری روز بود، به خارج سفر می‌کرد. حییم توپول پس از موفقیت در فیلم موزیکال «ویولن‌زن روی بام» که ساخت سال ۱۹۷۱ در هالیوود از روی نوشتهٔ نویسندهٔ چیره‌دست شالوم علیخم بود، از اسرائیل به لندن نقل‌مکان کرد و در نقش همان «توبیای شیرفروش» در یک نمایش پربینندهٔ موزیکال که سال‌ها در «وست‌اند» به‌روی صحنه بود، بازی کرد. به‌گفتهٔ خانوادهٔ توپول، در آن دوران خانهٔ آن‌ها در لندن کمتر از یک شعبهٔ موساد در بریتانیا نبود و یک مقام ارشد موساد به نام تسویکا مالخین پیاپی به خانهٔ توپول سفر می‌کرد و هر بار مدتی عملیات موساد را از آن‌جا هدایت می‎‌کرد.   حییم توپول در اولین اکران فیلم «ویولن‌زن روی بام» به کارگردانی نورمن جویسون در سالن اپرای پاریس، ۳۰ نوامبر ۱۹۷۱   به‌گفتهٔ عومر توپول، در یک مورد از کمک‌های پدرش به موساد، او و تسویکا مالخین برای نصب تجهیزات شنود در سفارت یک کشور عربی به یکی از پایتخت‌های اروپایی سفر کردند و مجبور شدند دیوار مشترک آپارتمان اجاره‌شده را سوراخ کنند تا تجهیزات شنود را نصب کنند. سروصدای سوراخ‌کردن دیوار نیروهای امنیتی سفارتِ هدف را به آپارتمان کشاند، اما توپول و مالخین که فکر این وضعیت را هم کرده بودند، با نشان‌دادن تجهیزات دندانپزشکی که از قبل در آپارتمان قرار گرفته بود، مدعی شدند که آن‌جا به یک مطب تبدیل شده است؛ تسویکا مالخین روپوش پزشکی به تن داشت و حییم توپول روی تخت بیمار دندانپزشکی دهان خود را باز کرده و نقش بیمار را به قانع‌کننده‌ترین شکل ایفا کرده بود. کارمندان امنیتی آن سفارت پوزش خواستند و رفتند. توپول و مالخین ساعاتی بعد، با خشنودی از یک موفقیت دیگر خود، آن کشور هدف را ترک کردند.   ###