عصبانیت از محدودیت اینترنتی  
*احمد شیرزاد

پرسش:حتی روستاییان و کسانی که در فضاهای دور هستند کم و بیش با فضاهای اینترنتی درگیر هستند و اینترنت با زندگی مردم آمیخته شده است. امروزه بسیاری از خانم‌ها یا آقایان مسن که شاید سواد کلاسیک آنچنانی نداشته باشند یاد گرفته‌اند که از این فضاهای مجازی استفاده کنند. از بعد اقتصادی هم اگر بنگریم بسیاری معیشت و دو لقمه نانی را که در می‌آورند بستگی به فضای مجازی و اینترنت دارد. به طور طبیعی با افزایش کاربران دولت ناچار است که پهنای باند بیشتری به مردم بدهد و مجاری عبور اطلاعات را روز به روز وسیع‌تر کند. عصبانیت از محدودیت اینترنتی   *احمد شیرزاد  مساله اینترنت امروز در جامعه به یک دم شیر بدل شده و هر دولت یا دستگاهی که بخواهد در مورد آن عملی را انجام دهد کارش به مشکل می‌خورد. مسائل زیادی هست که جامعه و عامه مردم حسش نمی‌کنند و با آن درگیر نیستند. مردم حتی تاثیر تحریم‌ها را به طور غیر مستقیم حس می‌کنند یا تغییرات و تحولات سیاسی، انتخابات و… به طور غیر مستقیم حس می‌شود و برای اینکه بخواهید مردم را به یک قضاوت درست برسانید باید کل این رابطه‌ها را برای مردم واشکافی کنید. ولی اینترنت الان تبدیل به ابزاری شده که به طور میانگین هر شهروند ایرانی بیش از ۲ ساعت از وقت خود را در فضای مجازی می‌گذراند. حتی روستاییان و کسانی که در فضاهای دور هستند کم و بیش با فضاهای اینترنتی درگیر هستند و اینترنت با زندگی مردم آمیخته شده است. امروزه بسیاری از خانم‌ها یا آقایان مسن که شاید سواد کلاسیک آنچنانی نداشته باشند یاد گرفته‌اند که از این فضاهای مجازی استفاده کنند. از بعد اقتصادی هم اگر بنگریم بسیاری معیشت و دو لقمه نانی را که در می‌آورند بستگی به فضای مجازی و اینترنت دارد. به طور طبیعی با افزایش کاربران دولت ناچار است که پهنای باند بیشتری به مردم بدهد و مجاری عبور اطلاعات را روز به روز وسیع‌تر کند. یعنی اگر هیچ محدودتی هم وجود نداشته باشد و مردم بخواهند در یک وضعیت ثابتی از اینترنت استفاده می‌کنند به دلیل استفاده روز افزون بایستی این شاهراه‌ها روز به روز گسترده و وسیع‌تر شود. حتی اگر دولت هیچ اقدامی انجام ندهد نیز مردم به شدت احساس محدودیت خواهند کرد. یعنی یک شهروند وقتی شب با تلفن همراه خود کار می‌کند و می‌خواهد به فضای مجازی سری بزند یا با چند نفر تماس بگیرد اما به دلایل مختلف با مشکل مواجه شود و نتواند از این فضا استفاده کند عصبی می‌شود و عصبی کردن مردم نیز کار چندان عاقلانه‌ای نیست. لذا تصمیم گیرندگان امر بهتر است که با این قصه خیلی بازی نکنند. اگر به فکر سلامتی فضای مجازی و اینترنت هستند باید کارهای دیگری انجام دهند. ایجاد محدودیت، بستن پهنای باند و کند کردن اینترنت چندان کار درست و شایسته‌ای به نظر نمی‌رسد. البته نمی‌توان قطعا گفت که این اتفاق افتاده چون ممکن است دولت نیز چندین دلیل بیاورد و از عملکرد خود دفاع و آمار بدهد. در حالی که اینها مهم نیست؛ مهم این است که آن شهروند کاسب، کارگر یا تحصیلکرده که شب به منزل می‌رود یا در طول روز می‌خواهد به شبکه‌های اجتماعی مراجعه کند با محدودیت روبه‌رو نباشد. اگر مردم احساس کنند که جلوی راه‌ها بسته است عصبی می‌شوند. در حالی که التهاب برای جامعه سم است و مسئولان امر باید بهتر امورات را رصد کنند. نمایندگان مجلس فکرنکنند که از آسمان برای اصلاح جامعه ماموریت دارند بلکه باید فکر کنند که چگونه می‌شود به مردم خدمت کرد. خدمت به مردم نیز این است که بتوانند خواسته‌ها و نیازهای برحق مردم را تامین کنند.   ###