گارد روزنامه جوان علیه دولت؛
باعث و بانی نتایج هانگژو خداحافظی کند!
با پایان یافتن بازی‌های آسیایی حالا نوبت توجیه کردن مسئولانی فرا رسیده که رشته‌های ورزشی مربوط به آن‌ها با شکست روبه‌رو شده یا نتوانسته‌اند آنطور که باید و شاید عملکرد مناسبی داشته باشند.
پرسش: روزنامه جواننزدیک به سپاه یکشنبه نوشت : امروز باید روز رفتن خیلی‌ها باشد، خیلی‌ها که طی سال‌های گذشته در ورزش تا دلتان بخواهد فقط حرف زدند و بیت‌المال را به باد دادند.
فریدون حسن در یادداشت خود در این روزنامه نوشت: با پایان یافتن بازی‌های آسیایی حالا نوبت توجیه کردن مسئولانی فرا رسیده که رشته‌های ورزشی مربوط به آن‌ها با شکست روبه‌رو شده یا نتوانسته‌اند آنطور که باید و شاید عملکرد مناسبی داشته باشند.
کاروان ورزشی اعزامی ایران به هانگژو با هدف افزایش مدال‌آوری، بنا بر آنچه که سیاست کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش برای تحقق این مسئله بود، «کیفی» راهی چین شد. هرچند در تعریف این نوع اعزام هم سؤالات زیادی وجود داشت و هیچ‌کس نفهمید که مثلاً اعزام مسئولان بی‌ربط هر فدراسیون به جای مربیان چه تأثیری در افزایش کیفیت مدال‌ها داشت، اما آنچه مهم است اینکه امروز شنیدن برخی توجیه‌ها در خصوص عدم موفقیت و مدال آوری از سوی رؤسای فدراسیون‌ها بسیار ناراحت‌کننده است.
به عنوان نمونه می‌توان به حرف‌های رئیس فدراسیون تیروکمان اشاره کرد، رشته‌ای که به عنوان یکی از امید‌های مدال‌آوری برای کاروان ورزش ایران راهی هانگژو شد، اما دریغ از یک مدال. حالا، اما شعبانی‌بهار، رئیس این فدراسیون علت اصلی عدم موفقیت و مدال‌آوری تیراندازان این رشته را مشکلات روحی و روانی عنوان می‌کند و صراحتاً می‌گوید، چون تیراندازان ایران مشکل روحی داشتند، نتوانستند به خوبی مقابل حریفان قرار بگیرند.
در پاسخ به چنین اظهارنظری چه چیزی می‌توان گفت! آیا جز این است که باید از همین جناب رئیس پرسید که اگر مشکلی این‌چنینی وجود داشته پس خود شما آنجا چکار می‌کردید که ورزشکار ایران با این مسئله روبه‌رو نشود؟ اصلاً چرا دکتر روانشناس همراه تیم نبود تا در چنین مواقعی بتواند گره کار را باز کند؟ سؤال سوم هم اینکه مگر شما به‌صورت «کیفی» نفرات را به مسابقات اعزام نکرده بودید، پس چطور نفراتی که مشکل روحی و روانی داشتند، پا به مسابقات آسیایی گذاشتند؟!
چقدر خوب است حالا که مسابقات به پایان رسیده حداقل برای یک‌بار هم که شده واقع‌بین باشیم و ایراد‌های خود را بهتر ببینیم و به جای حرف‌های مفت و توجیهات بیهوده، عیب کار را پیدا کنیم تا حداقل اینگونه با شکست‌های خودساخته روبه‌رو نشویم. باز‌های آسیایی تمام شد، اما نوزدهمین دوره این بازی‌ها حرف‌های زیادی برای گفتن داشت، حرف‌هایی مخصوص مسئولان ورزش ما که جز حرف زدن و شعار دادن کار دیگری بلد نیستند.
بازی‌های آسیایی نشان از پیشرفت سریع کشور‌های آسیایی در عرصه ورزش داشت. آن‌ها که کاروان‌هایشان را با قدرت راهی مسابقات کرده بودند، نه «کیفی» و آمده بودند که مدال درو کنند و کردند. با نگاهی به جدول مسابقات متوجه این واقعیت می‌شوید. بنابراین آوردن توجیهاتی، چون مشکلات روحی و روانی، کمبود امکانات و هزار و یک دلیل غیرمنطقی اصلاً پذیرفته نیست. ما «کیفی» رفته بودیم که مدال بگیریم، پس لطفاً به شعور مردم و علاقه‌مندان به ورزش توهین نکنید.
امروز باید روز رفتن خیلی‌ها باشد، خیلی‌ها که طی سال‌های گذشته در ورزش تا دلتان بخواهد فقط حرف زدند و بیت‌المال را به باد دادند. پس چقدر خوب است آن‌هایی که باعث و بانی نتیجه رقم خورده در هانگژو هستند و نتوانستند خوب عمل کنند با یک عذرخواهی درست و حسابی و خداحافظی خوشحالمان کنند و حداقل از همین حالا برای چهار سال بعد ورزش را به اهلش بسپارند.