«انتشار شیوه‌نامه جدید» پوشش دانشجویان پزشکی کشور؛ ممنوعیت «جویدن آدامس» و «موی فر برای مردان»
این ابلاغیه شامل جزئیات بسیاری از جمله «جداسازی ردیف دختران پسران در کلاس» و همچنین «ممنوعیت جویدن آدمس» است.
پرسش: روزنامه ای بخشی از محتوای «شیوه نامه اجرایی جدید رفتار و پوشش» را منتشر کرده که می‌گوید از هفته گذشته به دانشگاه‌های علوم پزشکی ابلاغ شده است.
به نوشته اعتماد؛ این ابلاغیه شامل جزئیات بسیاری از جمله «جداسازی ردیف دختران پسران در کلاس» و همچنین «ممنوعیت جویدن آدمس» است.
این شیوه‌نامه پوشش و رفتار کلیه دانشجویان پزشکی، پرستاری و دیگر رشته‌های را در بر می‌گیرد. دانشجویان نیز موظفا تا در بدو ورود این ابلاغیه را در قالب یک «تعهدنامه کتبی» امضا کنند.
بر اساس این ابلاغیه، برای ورود به محیط‌های آموزشی، پژوهشی، بهداشتی و درمانی، دستگاه‌ها باید «الگوی مناسب و متحدالشکل» به دانشجویان ارائه دهند.
در این شیوه نامه به جزئیات زیادی پرداخته شده از جمله:
- ممنوعیت موی فر (برای دانشجویان مرد) و همچنین مچ‌بند
- ممنوعیت هرگونه خالکوبی صورت (لب، ابرو و چشم) و در نواحی قابل رویت (دست‌ها و صورت و...) و سوراخ کردن اعضای بدن نظیر حلقه در بینی
- ممنوعیت استفاده از لباس‌ها و هرگونه اقلام آویزشده با تصاویر زن، عبارات عاشقانه، مبتذل، الفاظ رکیک، تصاویر فکاهی پوچ و بی‌معنا، شعارهای قومی، نژادی، آرم و نشانه‌های دین‌ستیزی، گروه‌های خاص انحرافی از جمله رپ، هوی و تبلیغات تجاری
- ممنوعیت استفاده از هرگونه پروفایل بدون پوشش یا پوشش‌های نامناسب در فضای مجازی
- ممنوعیت استفاده از مژه مصنوعی، ممنوعیت کاشت ناخن، ممنوعیت پوشیدن جوراب‌های توری، ممنوعیت پوشیدن چکمه روی شلوار
نمره بر اساس «حجاب و پوشش»
وزارت علوم تاکید کرده از این پس رعایت آیین‌نامه رفتار و پوشش حرفه‌ای و همچنین «حجاب به عنوان یکی از امتیازهای شاخص در گزینش و معرفی دانشجویان، دستیاران و اعضای هیات علمی» در دانشگاه‌ها و دانشکده‌های علوم پزشکی در نظر گرفته خواهد شد.
اعضای هیات علمی نیز موظف شدهاند بابت میزان «حجاب و پوشش» به افراد «نمره» دهند.
دانشگاه‌های علوم پزشکی و وزارت بهداشت همچنین «کارگاه‌های آموزشی» برای افزایش آگاهی در خصوص «پوشش» و «مبانی استحکام روابط خانواده» برگزار کنند.
بنابر این ابلاغیه، اولویت سخنرانی در «کارگاه‌های آموزشی» با «استادان متخصص» و «بانوان خارجی و تازه مسلمان شده و محجبه» است.
علاوه بر این در این آیین‌نامه رفتار و پوشش، «هنگام معاینه بیمار غیرهمجنس، باید دانشجو یا دستیار همجنس بیمار یا همراه او (بیمار) در کنار دانشجو و دستیار معالج حضور داشته باشد».
بر اساس این ابلاغیه، «وزارت بهداشت و دانشگاه‌های علوم پزشکی» موظفند به اجرای این شیوه‌نامه در خصوص دانشجویان و دستیاران در کلیه محیط‌های مرتبط هستند.
همچنین از این پس برای دانشجویان و دستیاران پزشکی کارنامه «پوشش و رفتار» صادر خواهد شد.
با آغاز سال تحصیلی جدید سختگیری در خصوص حجاب و پوشش اسلامی دانشجویان افزایش یافته است.
شماری از دانشجویان مواردی از برخوردهای تند مسئولان حراست را در شبکه‌های اجتماعی بازتاب داده‌اند.
آغاز سال تحصیلی؛ فشار امنیتی بر دانشجویان و استادان
همچنین همزمان با شروع سال تحصیلی در دانشگاه‌های سراسر کشور، گزارش‌های مختلف حاکی از دستگیری، اخراج، تعلیق و فشارهای امنیتی چندجانبه به دانشجویان و استادان مستقل در شهرهای مختلف در روزهای اخیر دارد.
شوراهای صنفی دانشجویان ایران گفته است که نیروهای امنیتی روز اول مهر سحر صالحیان، دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی سنندج، را در سقز بازداشت کرده‌اند.
این نهاد دانشجویی گفته است که «این بازداشت بدون ارائه حکم قضایی انجام شده است.»
کانال تلگرامی دانشجویان متحد هم از «محرومیت از تحصیل» شقایق اکبری، دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی و دبیر انجمن علمی جامعه‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس با حکم کمیته انضباطی خبر داده است.
خانم اکبری با این حکم «دو ترم» از تحصیل محروم شده است.
زهرا رحیمی، دانشجوی شیمی دانشگاه یزد هم، که به اجبار توسط کمیته انضباطی مرکزی وزارت علوم به دانشگاه کرمان منتقل شده بود، می‌گوید حکم اخراجش صادر شده است.
پیش از آن هم مهسا سعیدی، دانشجوی دکتر دانشگاه یزد، و علی غلامی، فعال دانشجویی و دبیر سیاسی پیشین انجمن آرمان دانشجویان دانشگاه علم و صنعت، بازداشت شده بودند.
از دیگر دانشجویان اخراج‌شده در روزهای اول سال تحصیلی می‌توان به علی رضوی، دانشجوی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی؛ فرهاد حسینی، دانشجوی مدیریت دانشگاه آزاد زنجان؛ محمدمهدی وثوقیان، دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و آرمیتا پاویر، دانشجوی دانشگاه مدنی آذربایجان، اشاره کرد.
براساس گزارش‌ها دانشجویان متعددی هم به کمیته‌های انضباطی احضار شدهاند و برای آنها حکم اخراج یا تعلیق صادر شده است.
سارا مددی، دانشجوی رشته سینما دانشگاه سوره؛ مصطفی موسوی، دانشجوی مدیریت گردشگری دانشگاه یزد؛ شقایق اکبری، دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی و دبیر انجمن علمی- دانشجویی دانشگاه تربیت‌مدرس و خشایار سفیدی، دانشجوی موسیقی دانشگاه هنر، از جمله این دانشجویانی هستند که در گزارش‌های مختلف اعلام شده «تعلیق» از تحصیل شدهاند.
ادامه برخوردها با استادان دانشگاه
اخراج و تعلیق استادان دانشگاه هم در شهرهای مختلف ادامه یافته است. در یکی از جدیدترین موارد مصطفی آذرخشی، عضو هیات علمی دانشکده الهیات و ادیان و استادیار دانشگاه بهشتی، توسط دانشگاه تعلیق شده و کلاس‌های نیم‌سال جدید او هم حذف شده است.
آقای آذرخشی از جمله صد امضاکننده نامه استادان دانشگاه شهید بهشتی در جریان اعتراضات پارسال است که خواستار آزادی دانشجویان بازداشت شده بود.
شوراهای صنفی دانشجویان ایران همچنین خبر از بازنشستگی «اجباری» حسن باقری‌نیا، عضو هیات علمی گروه روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه حکیم سبزواری، داده است.
باقری‌نیا «ابلاغیه‌ای از طرف رئیس دانشگاه دریافت کرده است که بر اساس آن، ایشان باید زودتر از موعد مقرر بازنشسته شوند.»
براساس گزارش‌ها «حراست دانشگاه هم این استاد را تهدید کرده است که اگر این بازنشستگی را نپذیرد، اخراج خواهد شد.»
پیش از این هم وی با «تصمیم شخصی ریاست این دانشگاه، از تدریس در دانشگاه محروم شده بود.»
پیشتر مدیریت دانشگاه علم و صنعت تهران، آرمیتا سراج زاهدی، استاد مدعو رشته طراحی صنعتی در دانشکده معماری و شهرسازی این دانشگاه را از تدریس منع کرد و به همکاری با وی پایان داد.
در ماه‌های اخیر استادان زیادی در دانشگاه‌های مختلف کشور اخراج شدهاند یا دانشگاه به همکاری با آنها پایان داده است و وزارت علوم رسما اعلام کرده بود که با بیش از ۵۰ استاد دانشگاه قطع همکاری صورت گرفته است.
ادامه فشارها بر دانشجویان
شش نفر از دانشجویان تعلیقی دانشگاه علامه طباطبایی تهران هم در بیانیه‌ای به مناسبت آغاز تحصیلی نوشته‌اند: «️از شهریور پارسال که دانشگاه مانند دیگر بخش‌های جامعه بر اثر وجدان جمعی به مرگ برای هیچِ حضرت انسان به جوش آمد؛ واژه‌هایی بسیار شنیده شدند: تعلیق و سلب حق تحصیل.»
این دانشجویان نوشته‌اند: « با وجود این، خشونت حراست، محروم شدن از بدیهی‌ترین حقوقمان به واسطه احکام ناعادلانه معاونت دانشجویی، نه تنها مانع تخیل و تلاش برای دستیابی به دانشگاهی آزاد و مردمی نیست که اراده‌بخش است» و « با این وجود که یکسال حق تحصیل از ما گرفته شد و اتمام تحصیل یا تحصیل در مقطع بالاتر نیز وضعیت روشنی ندارد و ابعاد دیگر زندگیمان هم تحت‌الشعاع این موارد قرار گرفته است؛ اما این‌ها هرگز ما را ناامید، سرخورده و یا پشیمان نمی‌کند؛ با صدایی رسا، محکم و مطمئن می گوییم از راهی که آمده ایم بر نخواهیم گشت.»
###