دفاع نماینده مجلسی که به صورت سرباز سیلی زده بود از«اخراج اساتید»؛
حمایت استادان تربیت مدرس و دانشجویان دانشگاه تهران از اساتید اخراج شده
اخراج اساتید از دانشگاه‌های ایران اما محدود به دوره پس از اعتراضات شهریور ۱۴۰۱ نیست.در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد، موجی تازه از اخراج‌ها آغاز شد. در سال ۱۳۸۶ رسانه‌های ایران خبر دادند که دست‌کم ۱۵ استاد دانشگاه‌های مختلف از ادامه کار منع شده‌اند.در ماه‌های اول ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی نیز، با اخراج شماری از استادان دانشگاه‌های ایران، ازآن با عنوان «انقلاب فرهنگی دوم» یاد شد.
پرسش: در پی واکنش‌های گسترده به موج اخراج اساتید دانشگاه‌ها به دلیل حمایت‌شان از دانشجویان معترض ، دست‌کم سه نماینده مجلس شورای اسلامی که یکی از آنان نماینده ایست که به صورت سرباز وظیفه شناس پلیس رانندگی سیلی زده بود، ضمن دفاع از «اخراج استادان» خواهان برخوردهای شدیدتر با استادان دانشگاه‌ها و همچنین دانشجویان معترض شدند.
فریدون عباسی، رئیس اسبق سازمان انرژی اتمی ایران و عضو فعلی کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، با دفاع از «اخراج اساتید»، گفت: «استاد در دانشگاه استخدام شده است تا اهداف نظام را پیش ببرد. استاد باید دانشجو را مطابق با اهداف نظام تربیت کند و برای مسائلی که نظام می‌خواهد تحقیق کند.»
عباسی به استادان دانشگاه هشدار داد که «لازم است حد خود را رعایت کنند» و افزود: «استادان وقتی در دانشگاه و نظامی با عقاید و ایدئولوژی خاص فعالیت می‌کنند باید ضوابط و چارچوب موجود را بپذیرند.»
این نماینده مجلس به طور تلویحی خواهان برخوردهای گسترده‌تر با اساتید ناهمسو و دانشجویان معترض شد و گفت: «اگر کسی از این چارچوب بیرون رفت لازم است هیئت انتظامی مرتبط به این موضوع رسیدگی کنند.»
علی اصغر عنابستانی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس، نیز گزارش‌ها از «اخراج اساتید» را «فضاسازی سیاسی» خواند و گفت: «اساتید دانشگاه و اعضای هیئت علمی هم مثل سایر کارمندان دولت از قانون مستثنی نیستند و اگر در جایی کسی خطایی می‌کند، حتما باید بر اساس قانونی با او برخورد شود.»
عنابستانی در حالی استادان اخراج شده را به تخلف متهم کرده است که شهرت خودش به تخلف و استفاده غیرمجازش از خط ویژه اتوبوسرانی تهران در بهمن ماه سال ۹۹ و سیلی زدن به صورت سربازی بازمی‌گردد که جلوی تخلف این نماینده را گرفته بود.
احمد نادری، عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، نیز با این ادعا که موج اخراج استادان دانشگاه «سیاسی و امنیتی» نیست، گفت: «موضوع عدم احراز شرایط برای ادامه همکاری مطرح است.»
این نماینده مجلس همچنین «قطع همکاری» و اخراج استادان دانشگاه‌ها را موضوعی طبیعی خواند و با بیان اینکه «قطع همکاری با برخی از اساتید همواره بوده و هست و موضوع چندان جدیدی نیست»، گفت: «در طول سالیانی که من در دانشگاه تهران بودم، فراوان دیده‌ام که با استادی قطع همکاری شود.»
نادری گفت که «بخشی از تحصیلاتم را در دانشگاه آلمان سپری کرده‌ام و در آنجا هم شرایط همکاری اساتید به همین شکل است.»
حمایت از استاد اخراج شده
از سوی دیگر در پی اخراج سمیه سیما، استاد دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس، چهار تن از استادان این دانشگاه با انتشار نامه‌ای از همکار خود حمایت کردند.
مهدی شفیعی‌فر، سعید مرید، علی باقری و فرزین نصیری صالح در نامه خود خطاب به سمیه سیما، با تجلیل از فعالیت‌های دانشگاهی و پژوهشی این استاد اخراج شده از دانشگاه تربیت مدرس، نوشتند: «بسیار مایه تاسف است که فرزندان ایران‌زمین به راحتی از وجود سرمایه‌هایی علمی و خدمات آموزشی و پژوهشی شخصیت‌هایی چون شما محروم می‌شوند.»
این چهار استاد در نامه خود با اشاره به موج اخراج استادان دانشگاه‌ها، را «اتفاقات ناخوشایند و مایه خسران برای جامعه علمی کشور» خواندند.
واکنش‌ها در دانشگاه تهران
در همین حال دانشگاه تهران با انتشار اطلاعیه‌ای موج اخراج اساتید را «خبر جعلی» خواند و عنوان کرد که رسانه‌ها «عدم ارائه واحد درسی به یک مدرس مدعو و حق‌التدریس» را به عنوان «اخراج استاد دانشگاه تهران نشر می‌کنند.»
«جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران» اما در بیانیه‌ای به اطلاعیه مدیران این دانشگاه پاسخ داده و نوشتند: «می‌دانیم که تعلیق آذین موحد بدون حکم در حقیقت اخراج اوست. منع محسن برهانی از تدریس و پرونده‌‌سازی برای او یعنی اخراج از دانشگاه. قطع همکاری با مهام میقانی هم در حکم اخراج است.»
دانشجویان افزودند: «اقدام برای بازنشستگی اجباری اساتید باسابقه فنی در حقیقت تلاش برای اخراج آنها از دانشگاه» است و «اختصاص ندادن واحد درسی به وحید عیدگاه، جواد بشری، حسین مصباحیان و سایر اساتید دانشکده ادبیات هم همان اخراج» است.
به دنبال موج اخراج اساتید و مدرسان دانشگاه‌ها، در تازه‌ترین مورد بنابر گزارش شوراهای صنفی دانشجویان کشور «مهام میقانی، استاد هنرهای نمایشی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران» بدون «هیچ ابلاغی و تنها به صورت تلفنی» این دانشگاه اخراج شده است.
مهام میقانی نیز چون اکثریت استادان اخراج یا «تعلیق» شده، از جمله اساتیدی است که به بازداشت دانشجویان در جریان اعتراضات واکنش نشان داده و کلاس‌های درسش را در حمایت از دانشجویان متوقف کرد.
همزمان روز پنج‍نشبه ۱۶ شهریور امیر دبیری مهر، از استادان مرکز آموزش سازمان صدا و سیما از قطع همکاری این مرکز با خود و قطع برنامه رادیویی‌اش خبر داد و دلیل منع تدریس خود را «انتقاد از سیاست‌های دولت» عنوان کرد.
دبیری مهر روز پنج‌شنبه گفت: «اخیرا اطلاع یافتم کلاس‌های تدریس من در مرکز آموزش صداوسیما و به طور خاص در تلویزیون هم ملغی شده» است.
شوراهای صنفی دانشجویان ایران پیشتر در واکنش به اخراج گسترده استادان دانشگاه آن را بخشی از «پروژه بزرگ‌تر تصفیه دانشگاه‌ها در سراسر کشور» خوانده بود.
اخراج اساتید از دانشگاه‌های ایران اما محدود به دوره پس از اعتراضات شهریور ۱۴۰۱ نیست.
در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد، موجی تازه از اخراج‌ها آغاز شد. در سال ۱۳۸۶ رسانه‌های ایران خبر دادند که دست‌کم ۱۵ استاد دانشگاه‌های مختلف از ادامه کار منع شده‌اند.
در ماه‌های اول ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی نیز، با اخراج شماری از استادان دانشگاه‌های ایران، روزنامه هم‌میهن چاپ تهران ازآن با عنوان «انقلاب فرهنگی دوم» یاد کرد.
با آغاز «انقلاب فرهنگی» در سال ۱۳۵۹ و اخراج وسیع اساتید و بازنگری در دروس دانشگاه‌ها در سال‌های اول انقلاب، شمار زیادی از استادان از دانشگاه‌ها به بهانه‌های گوناگون اخراج شدند و دانشگاه‌های ایران هم مدتی تعطیل شد.
مقام‌ها در آن زمان از این اخراج‌ها با عنوان «پاکسازی» یاد کردند.
###