کیهان: اخراج اساتید دانشگاه «پیش‌پاافتاده‌ترین مجازات» در مقابل حمایت آن‌ها از اعتراضات است
شریعتمداری بار دیگر معترضان را «اغتشاشگر» و اساتید دانشگاه را «همراه» آن‌ها خواند و مسئولان دانشگاه‌ها را «ملامت» کرد که از اعلام صریح و رسمی «جرم» این اساتید «دریغ» می‌کنند و دلیل اخراج آن‌ها را به مواردی مانند پایان مدت قرارداد نسبت می‌دهند.
پرسش: یک استاد دانشگاه دلیل اخراجش را «مواضع به‌حق» خود در حمایت از معترضان اعلام کرد، همزمان نماینده ولی فقیه در روزنامه کیهان نیز اعلام کرد که اخراج استادان دانشگاه «پیش‌پاافتاده‌ترین مجازات» در مقابل حمایت آن‌ها اعتراضات است.
آمنه عالی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی که خبر اخراجش روز چهارم شهریور منتشر شده بود، در نامه‌ای سرگشاده تأکید کرد: «ما معلم‌ها نمی‌توانیم و نباید مطیع و پیرو حکومت‌ها باشیم.»
خانم عالی در نامهٔ خود همچنین آورده است که معلم‌ها «روزی‌خور سفرهٔ ملت» هستند و «مدرسه و دانشگاه خانه فرزندان این مردم است و ما حامی حقوق این فرزندان و حافظ حریم این خانه‌ایم».
این استاد اخراج‌شده در ادامه نوشته است که این موضوع مهم‌ترین موضع‌گیری او بوده و در زمان سرکوب، بازداشت و تعلیق دانشجویان و حمله به مدارس و تهدید دانش‌آموزان و همچنین در حضور مسئولان دانشگاه و در مقابل مأموران حراست و در بازجویی‌های وزارت اطلاعات هم بر آن تأکید کرده است.
به‌گفتهٔ این استاد دانشگاه، این «موضعِ به‌حق به مذاق آقایان خوش نیامد و تصمیم گرفتند بدون اجرای رویه‌های مرسوم اداری ابتدا من را از مدیریت گروه و سپس از صحنه دانشگاه حذف و با رفع مسئولیت اجتماعی چند صباحی به رونق این فرمانبرداری و سلطه‌گری دلخوش کنند».
دور جدید تعلیق و اخراج و بازنشستگی اجباری آن دسته از استادان دانشگاه‌ها که برخی مقامات کشور آنان را «استادان مسئله‌دار و ناهمسو» می‌خوانند، مدتی پس از شروع اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ آغاز شد.
حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامهٔ کیهان ، نیز روز دوشنبه با اذعان به اینکه اخراج استادان دانشگاه به‌دلیل حمایت آن‌ها از اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ بوده، نوشت: «این کمترین و پیش‌پاافتاده‌ترین مجازات در مقابل اقدامات پلشت و غیر‌انسانی آن‌هاست.»
شریعتمداری بار دیگر معترضان را «اغتشاشگر» و اساتید دانشگاه را «همراه» آن‌ها خواند و مسئولان دانشگاه‌ها را «ملامت» کرد که از اعلام صریح و رسمی «جرم» این اساتید «دریغ» می‌کنند و دلیل اخراج آن‌ها را به مواردی مانند پایان مدت قرارداد نسبت می‌دهند.
در روزهای اخیر علاوه بر انتشار خبر قطع همکاری دانشگاه علامه طباطبائی با آمنه عالی و حمیده خادمی، گزارش‌های دیگری از اخراج یا جلوگیری از فعالیت اساتید دانشگاه‌ها مانند علی شریفی زارچی، رهام افغانی، حسین علائی، رضا صالحی امیری و همچنین هفت استاد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شامل وحید عیدگاه، لیلی ورهرام، جواد بشری، قاسم عزیزی، میلاد عظیمی، داریوش رحمانیان و حسین مصباحیان منتشر شده است.
انجمن علمی روانشناسی دانشگاه علامه‌طباطبایی نیز یادآوری کرده که پیش از خانم عالی و خانم خادمی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی این دانشگاه پاییز سال گذشته سه استاد دیگر شامل الهام توکلی، زهرا نوعی و حمید بهرامی‌زاده را از تدریس منع کرده بود.
این انجمن علمی در بیانیهٔ خود همچنین انتقاد کرده‌اند از اساتیدی که به‌گفتهٔ آن‌ها «در سکوت نظاره‌گر این رنج آشکار هستند و دم برنمی‌آورند» و در ادامه از آن‌ها پرسیده‌اند «آیا به روزی نمی‌اندیشید که نوبت شما هم رسیده باشد با این تفاوت که دیگر بهای اخراج‌تان شرافتی نیست که برای صیانت از دانش و دانشجو خرج کرده باشید؟»
دانشگاه‌ها در «محاصرهٔ» نهادهای امنیتی
در واکنش به این رخدادها، کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران روز ۵ شهریور با انتشار بیانیه‌ای از «دخالت فراوان» نهادهای امنیتی و اطلاعاتی در امور مربوط به دانشگاه‌ها انتقاد کرد و در مورد آن‌چه «زوال تدریجی» این مراکز خواند، هشدار داد.
در همین روز، شماری از تشکل‌های دانشجویی نیز در بیانیه‌‌هایی به اخراج و تعلیق استادان اعتراض کردند و هشدار دادند که دانشگاه به محاصره «دستگاه‌های امنیتی درآمده است.»
###