گام مهم دوم فرانسه برای نزدیکی به ایران؛
درخواست فرانسه از عربستان درباره ایران
روزنامه «البناء» لبنان در شماره امروز (چهارشنبه) از درخواست فرانسه از عربستان درباره پیوستن ایران به کمیته پنج‌جانبه لبنان خبر داد و نوشت، طبق این درخواست، قرار است ایران به این کمیته اضافه شود و طبعاً در آن زمان، کمیته، شش‌جانبه خواهد شد.
پرسش: فرانسه که تا چند ماه پیش از منتقدان جدی ایران در میان کشورهای غربی بود، از دوسه ماه پیش بعد از مبادلاتی با ایران و اعمال محدودیت برای مجاهدین خلق، گام بزرگی در چرخش از رویکرد قبلی خود برداشت، حال با اعلام تمایل به پیوستن ایران به کمیته بین المللی حل بحران لبنان، گام مهم دوم بزرگی برای نزدیکی با ایران برداشته است.
بعد از بی‌نتیجه ماندن تلاش کمیته پنج‌جانبه برای حل مشکل انتخاب رئیس جمهور لبنان، پاریس از ریاض خواسته، نظر به اهمیت نقش ایران، تهران به این کمیته بپیوندد؛ از همین رو ایران هفته آتی در نشست این کمیته حاضر خواهد شد.
روزنامه «البناء» لبنان در شماره امروز (چهارشنبه) از درخواست فرانسه از عربستان درباره پیوستن ایران به کمیته پنج‌جانبه لبنان خبر داد و نوشت، طبق این درخواست، قرار است ایران به این کمیته اضافه شود و طبعاً در آن زمان، کمیته، شش‌جانبه خواهد شد.
البناء در گزارشی از آخرین وضعیت تلاش‌ها برای حل مشکل «انتخاب رئیس جمهور لبنان» نوشت، جان ایو لودریان نماینده ویژه رئیس جمهور فرانسه در امور لبنان بزودی به عربستان سفر خواهد کرد و در این سفر با «نزار العلولا» مشاور دیوان سلطنتی سعودی ملاقات می‌کند و او را در جریان آخرین وضعیت سیاسی لبنان قرار می‌دهد، سپس به لبنان و از آنجا به پاریس برمی‌گردد تا گزارش خود را به همراه پیشنهاداتش به رئیس جمهور فرانسه ارائه کند.
طبق این گزارش، نماینده پاریس در امور لبنان پس از دیدار با رئیس جمهور فرانسه، ما بین ایام ۱۵ تا ۲۰ جولای، یعنی بعد از عید ملی فرانسه (۱۴ جولای)، به لبنان بازخواهد گشت. کمیته پنج جانبه هم هفته آتی تشکیل جلسه می‌دهد و به کمیته شش جانبه تبدیل خواهد شد.
البناء نوشت: فرانسه به عربستان سعودی پیشنهاد [و درخواست] کرده که با توجه به اهمیت نقش ایران در منطقه و در پرونده لبنان، تهران به کمیته پنج جانبه اضافه و کمیته، شش جانبه شود در نتیجه ایران در نشست هفته آتی حاضر خواهد شد.
این روزنامه به نقل از یک «منبع مطلع» نوشت، لودریان پس از بازگشت به لبنان، در دومین سفر خود با مسئولان [لبنانی] دیدار و از آنان دعوت خواهد کرد که به گفت‌وگوی فراگیر وارد شوند. هنوز مشخص نیست که جلسه گفت‌وگوی فراگیر در لبنان یا فرانسه یا در یک کشور عربی برگزار می‌شود. احتمالا اواخر جولای در فرانسه باشد... و کنفرانس جدید دوحه در پاریس برگزار خواهد شد.
همچنین در همین ارتباط، روزنامه الاخبار لبنان نوشت، «مواضع کشورهای عضو کمیته پنج جانبه در خصوص پرونده ریاست جمهوری هنوز دچار تضاد است. نوعی تفاهم روشن و شبه‌آشکار میان مصر و قطر در حمایت از جوزف عون فرمانده ارتش دیده می‌شود. آمریکا از این گزینه چندان دور نیست همر چند موضع آشکاری در این خصوص ابراز نکرده. اما در خصوص عربستان، از قول لودریان نقل شده که ریاض همچنان در تصمیم‌گیری‌اش بی‌طرف ایستاده هر چند که برخی مسئولان پرونده لبنان در عربستان گفته‌اند که سلیمان فرنجیه [گزینه مقاومت] را ترجیح نمی‌دهد».
الاخبار افزود، «لودریان تأکید کرده، لبنانی‌ها بهتر است بدانند که عربستان توجه زیادی به انتخابات [ریاست جمهوری لبنان] نشان نمی‌دهد. او گفته که ولی‌عهد سعودی چندین بار تکرار کرده که کشورش خیلی این موضوع را جز نتایجش را دنبال نمی‌کند و در عین حال از هماهنگ فعلی با فرانسه هم شانه خالی نخواهد کرد».
لبنان، از هشتم آبان ۱۴۰۱ (اکتبر ۲۰۲۲) در پی پایان دوره ریاستجمهوری میشل عون، با خلأ ریاستجمهوری مواجه شده و پارلمان این کشور با وجود برگزاری دوازده جلسه تا خرداد ۱۴۰۲ (ژوئن ۲۰۲۳) (+)، هنوز موفق به انتخاب رئیس‌جمهوری توافقی نشده است زیرا احزاب پارلمان بر سر شخص جدید به توافق نرسیده‌اند.
این نخستین‌بار نیست که لبنان با خلأ پست ریاستجمهوری مواجه می‌شود؛ پیش از انتخاب «میشل عون» به عنوان رئیس‌جمهور در تاریخ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶ ( ۱۰ آبان ۱۳۹۵) لبنان ۲.۵ سال بود که رئیس‌جمهور نداشت و پارلمان چهل و پنج بار برای انتخاب رئیس‌جمهور تشکیل جلسه داد و به نتیجه‌ای نرسید. دلیل آن نیز، ساختار سیاسی لبنان و نظام پارلمانی و وجود اختلافات است که همواره موجب بروز بحران و بن‌بست سیاسی در این کشور می‌شود.
در این دوره، سلیمان فرنجیه رئیس حزب «تیار المرده»، کاندیدای مورد حمایت مقاومت لبنان (حزب الله) و متحدش حزب «أمل» (به ریاست نبیه بری رئیس پارلمان) است. فرنجیه از روزهای ابتدایی مطرح شدنش برای ریاست جمهوری لبنان تأکید کرده که «پست ریاستجمهوری را از هیچ‌کس گدایی نخواهم کرد».
بر اساس توافق سیاسی قدیمی و معروف در لبنان، کُرسی ریاست جمهوری متعلق به احزاب مسیحی و نخست وزیری متعلق به احزاب اهل سنت و ریاست مجلس برای احزاب شیعه است. این وضعیت، پس از توافق صلح طائف که در سال ۱۹۸۹ میلادی مورد قبول همه احزاب سیاسی لبنان قرار گرفت، در لبنان برقرار است.
###