مربی ایرانی قهرمان بوکس جهان: با آنتونی جاشوا مثل برادریم

پرسش:آنتونی جاشوا قهرمان سنگین وزن بوکس جهان رکورد فوق‌العاده‌ای در بوکس حرفه‌ای دارد: ۲۰ مسابقه حرفه‌ای و ۲۰ ناک‌اوت. او همین حالا هم اسمش را وارد کتاب تاریخ بوکس کرده اما با توجه به چهره دوست‌داشتنی، هیکل فوق‌العاده، اخلاق خوب و البته مهارت کم نظیرش در بوکس شاید بتوان او را یکی شبیه‌ترین بوکسورها به محمد علی (کلی) دانست. سینا قائمی، مربی بدنسازی آنتونی جاشوا است که وظیفه اصلی‌اش آماده نگه داشتن جاشوا پس از مسابقات، تمرینات و کمک به "ریکاوری" بهتر او است.

قائمی در سال ۱۹۹۸ و زمانی که ۷ سال داشت به انگلستان آمد و سابقه رفاقتش با آنتونی جاشوا به نزدیک دو دهه می‌رسد. او که فارغ‌التحصیل دانشگاه میدل‌سکس بریتانیا است، از زندگی خارج از رینگ دوست صمیمی‌اش می‌گوید:

چطور وارد این حرفه شدید؟

من همیشه می‌خواستم فوتبالیست بشوم اما یک مقدار دیر شروع کردم. من از ۱۲-۱۱ سالگی شروع کردم اما بقیه بچه‌ها که زودتر شروع کردند، از من جلوتر بودند و طبیعتا بازیکنان بهتری هم بودند. من در ۱۸ سالگی در لیگ نیمه ‌حرفه‌ای انگلستان بودم تا این که به دلیل مصدومیت برای یکسال و نیم نتوانستم بازی کنم و به دنبال تحصیل در دانشگاه رفتم و سال ۲۰۱۲ هم شرکت خودم را راه انداختم.

چه زمانی با آنتونی جاشوا آشنا شدید؟

از ۱۴ سالگی باهم دوست شدیم. اولین بار که دیدمش در یک مسابقه فوتبال بین مدارس بود و اولین چیزی هم که به چشمم آمد هیکل بزرگش بود. کسی بود که نمی‌شد سر به سرش گذاشت. من دفاع بودم و آنتونی مهاجم بود. با خودم گفتم اگر با این هیکل بیافتد روی من،می‌میرم. یادم نیست چه تیمی برد اما او به ما گل هم زد. فوتبال آنتونی خیلی خوب است.

و آغاز همکاری حرفه‌ای؟

۱۸ سالگی که شروع کرد به بوکس من هم شروع کردم به تحصیل در دانشگاه. آنتونی اوایل کار خیلی در بوکس جدی نبود، اما بعد به طور حرفه‌ای کار را شروع کرد. نزدیک دو سال بعد همکاری ما شروع شد.

 

آنتونی جاشوا چگونه تمرین می‌کند؟

بستگی به این دارد که در اردوی آمادگی برای یک مبارزه باشد یا در زمان استراحت پس از مسابقه. اردوهای آمادگی او معمولا ۱۲ هفته طول می‌کشد و به طور کلی سه ماه اردو هست و یک ماه استراحت.

برنامه یک روز تمرینی او چگونه است؟

صبح‌ها حدود ساعت ۷.۳۰ بیدار می‌شود. یک ساعت بعد شروع به تمرینات هوازی می‌کند که ۴۵ دقیقه طول می‌کشد. صبح‌ها معمولا فقط می‌دود، ۳۰۰ متر برای حدود ۱۵ دور. بین هر هر دور هم ۴-۳ دقیقه استراحت می‌کند. بعد صبحانه می‌خورد که شامل ۵-۴ تخم مرغ، نان،میوه، ماهی، سبزیجات و گاهی پورج (شبیه حلیم) است. بعد دو سه ساعت می‌خوابد. ساعت یک برای ۹۰ دقیقه تمرین اختصاصی بوکس می‌کند. بعد زمان ناهاراست که معمولا استیک یا مرغ، سیب‌زمینی، سبزیجات و میوه است. بعد از آن دو سه ساعت استراحت می‌کند و ساعت ۶ برای ۹۰ دقیقه وزنه می‌زند. بعد از تمرین ساعت حدود ۹، نزدیک ۲ ساعت با من کار می‌کند که تمرین‌های ریکاوری است برای روز بعد.

و در مواقعی که در اردو نیست، تمرینش چگونه است؟

بعد از هر مسابقه یک هفته کامل استراحت می‌کند تا بدنش ریکاوری کند. بعد دوباره برمی‌گردد به تمرین که شدت آن در حدود یک‌سوم زمان اردوها است.

جاشوا در روز معمولا چقدر غذا می‌خورد؟

نزدیک ۶-۵ هزار کالری.

غذای ایرانی هم دوست دارد؟

مگر می‌شود غذای ایرانی را دوست نداشت. تا جایی که یادم می‌آید چلو کباب، جوجه کباب و کشک بادمجان را دوست دارد. اما بیشتر وقتی که خانه ما می‌آید از غذایی که مادرم درست کرده، می‌خورد.

گفته می‌شود که جاشوا در هر تمرین نزدیک به ۴ کیلو وزن کم می‌کند، تا به حال شده که از شدت تمرینات خسته شود یا بداخلاقی کند؟

آنتونی بیشتر از هرکسی از تمرین لذت می‌برد. هیچ وقت بداخلاق نشده و همیشه اوست که می‌گوید بیشتر تمرین کنیم. تا به حال نگفته که امروز خسته هستم، مگر این که مریض یا مصدوم باشد. آدمی هست که حتی اگه درد داشته باشد هم بروز نمی‌دهد و درخواست می‌کند که تمرین رو عوض کنیم که مصدومیتش بدتر نشود. در این ده سال فقط یکبار بود که سرمای خیلی بدی خورد و عفونت کرده بود و مجبور شدیم تمرین را تعطیل کنیم.بوکسورها معمولا افراد تهاجمی هستند، بارها اتفاق افتاده که موقع کنفرانس مطبوعاتی باهم درگیر شده‌اند. اما به نظر می‌رسد که آنتونی جاشوا کمترین شباهت را مثلا با مایک تایسون داشته باشد.

آنتونی یک فامیل خیلی خوب دارد. او خیلی مودب است، خیلی مهربان است و قلب بزرگی دارد. می‌گوید من تمام کارم را داخل رینگ می‌کنم و بیرون رینگ احتیاج نیست که تهاجمی باشم. می‌گوید نمی‌خواهم اسطوره بشوم، چون نمی‌توانم با مردم ارتباط داشته باشم.

جاشوا فقط از همین مسابقه دیشب (مقابل کارلوس تاکام) ۱۰ میلیون پوند درآمد داشت، اما هنوز با مادرش زندگی می‌کند؟

زندگی جاشوا فقط به معاشرت با خانواده و دوستاش می‌گذرد. تفریح او پلی‌استیشن است و آدمی نیست که بخواهد وقتش را در کلوب‌های شبانه بگذراند. قسمتی از وقتش را هم با پسرش می‌گذراند.

سقف آرزهای او چیست و فکر می‌کنید تا کجا می‌تواند پیش برود؟

اگه این ذهنیت که الان در ۲۸ سالگی دارد را ادامه بدهد، فکر نمی‌کنم کسی در دنیا بتواند او را شکست دهد. خودش می‌گوید تا ده سال دیگر می‌توانم بوکس بازی کنم و خیلی برام مهم هست که در این مدت آمادگی‌ام را حفظ کنم و مصدوم نشوم. ما هفته‌ای ۳۰-۲۵ ساعت ریکاوری می‌کنیم.

این روحیه از کجا آمده؟

از بچگی همیشه در ورزش بود، خیلی حس رقابت‌طلبی دارد. حتی وقتی پلی‌استیشن بازی می‌کند، هم فوق‌العاده جدی است و با تمام وجود برای برد تلاش می‌کند. ضمن این که جنبه باخت هم دارد و فقط سعی می‌کند خودش رو بهتر کند که دفعه بعد ببرد.

با همدیگر "کری‌خوانی" دارید؟

در بازی فیفا خیلی وقت پیش بردمش. دائم در تمرین برای هم کری ‌می‌خوانیم. بالا تنه من قوی‌ است و در بعضی تمرین‌ها از او بهترم. مثلا آنتونی هیچ وقت به اندازه من پِرِس شانه و پرس سینه نمی‌زند.

سعی نکردی به او فارسی یاد بدهی؟

چند کلمه ایرانی بلد است و به فارسی می‌گوید "چطوری" یا "خوبی؟" به بقیه کشورها و مردم احترام می‌گذارد، اما به خاطر من خیلی هوای ایرانی‌ها را دارد. او مثل برادرم می‌ماند و عاشق ایران است. معمولا وقتی می‌خواهد با کسی عکس بگیرد، می‌پرسد کجایی هستید؟ بارها شده که طرف ایرانی بوده و به او می‌گوید که دوست من ایرانی است و بعد همان موقع به من زنگ می‌زند و می‌گوید بیا با سینا حرف بزن.

باهم فوتبال هم می‌بینید؟

آنتونی اصلیت نیجریه‌ای دارد و بازی ایران و نیجریه در جام جهانی را باهم دیدیم. خیلی باهم "کل کل" کردیم. قبل از بازی فکر می‌کرد نیجریه ۶-۷ گل به ایران می‌زند و بازی که مساوی شد، "کف کرد." نیجریه‌ای‌ها گرم و اهل خانواده هستند و خیلی شبیه ما هستند.

جاشوا گفته بود که تا قبل از پیروزی مقابل ولادیمیر کلیچکو احساس نمی‌کرد که واقعا قهرمان جهان شده، شب بعد از مسابقه چه احساسی داشت؟

آنتونی اصلا تغییر نکرده. شبی که کلیچکو را زد، بعد از مسابقه آمد خانه، یک ساعت فیزیوتراپی کردیم و بعدش خوابید. هیچ مهمانی یا جشنی در کار نبود. فردای آن روز فامیل‌ها آمدند و باهم بودیم.

و اگر بخواهی یک خاطره از آنتونی جاشوا تعریف کنی

با هم رفته بودیم در یک مراسم خیریه که در آن یک توپ که بازیکنان آرسنال آن را امضا کرده بودند، به حراج گذاشته شده بود من طرفدار آرسنال هستم و آنتونی هم این را می‌داند. نرخ حراج در حدود ۹۰-۸۰ پوند بود که یک دفعه شنیدم می‌گویند، سینا ۱۵۰۰ پوند و همه دست زدند. دهانم از تعجب باز مانده بود چون چیزی نگفته بودم. بعد متوجه شدم که این کار آنتونی بوده.

توپ را خریدید؟

نه شانس آوردم که یک نفر دیگر ۱۶۰۰ پوند پیشنهاد داد و توپ را خرید. آنتونی از صبح که بیدار می‌شود، دائم شوخی می‌کند.. من با ورزشکاران مشهور زیادی کار کردم اما هیچ کس قلب بزرگی مثل او ندارد.

 

###