خون باز ها
*سلمان کدیور

پرسش: جامعه ما، جامعه ای به شدت قطبی است‌ و آماده است حول هر چیزی دوقطبی خودش را بسازد. حتی حول ماجرای حمله تروریستی به حرم شاهچراغ و کشته شدن بیگناهان.
یک قطب حول واژه "کار خودشونه" و قطب دیگر حول " تقصیر شما است‌ که‌ اومدید خیابان اعتراض"
قطب اول بعد از اینکه مشخص می شود حمله کار داعش بوده، حتی حاضر نیست تسلیت بگوید و از  ضریب دادن رسانه ای به آن طفره می رود، چون معتقد است این خون برایش آورده سیاسی ندارد و به نفع نظام است.

در نگاه اینها، خون باید در خیابان راه بیفتد و خون های تازه را بجوشانید  و بریزند تا تنورش همچنان گرم بماند.

قطب دوم اما، این خون را  واحد ارزش سیاسی می داند و آن را ابزاری برای منکوب کردن و متهم ساختن  رقیب می داند. برای این قطب خونی که در خیابان یا در زاهدان ریخته می شود ، با خونی که در شاهچراغ ریخته می شود، متفاوت است. یک خون، خون خودی است و دیگری خون نخودی. می‌خواهد خون بیگناهان را روی حقیقت بپاشد، تا دردها و ضعف ها و مشکلات را زیر آن لاپوشانی کند.

آنها مردم را از سوریه شدن می ترسانند درحالی که این شیوه مدیریت کشور، خود بزرگترین دشمن موجودیت ایران است. حتی اگر هیچ دشمن خارجی نداشته باشد. 

نکته مهم این است که اگر داعش بیانیه نمی داد، بخاطر بی اعتمادی عمیق میان مردم و حاکمیت، قطب "کار خودشونه" غالب بود و مردم خاکستری بسیاری را جذب می کرد چرا که آنان به تجربه دریافته اند که در این کشور چه اندازه از خون شهدا و مقدسات و... برای توجیه مفاسد و مظالم استفاده شده و این ماجرا را در طول این روند تحلیل می کردند. 

خون بیگناه، خون بیگناه است؛ چه زائر باشد چه آدم بی‌حجاب، چه در شیراز چه در زاهدان و تهران و سقز و... 

مشکل اینجاست که نگاه  و منطق حق به جانب این دوقطب خون باز، خون‌ها را خودی و ناخودی می‌کند و چیزی که می‌بینیم واکنش غیرانسانی، اخلاقی، اسلامی و قانونی به فجایع است . 

نه معترض به مرگ مهسا امینی و نه معترض به حمله به شاهچراغ، دشمن این خاک نیستند، منتها درک همین گزاره ساده شده است بلای جان این کشور و مردمش.

گسل اصلی اینجاست. متاسفانه هم این فاصله روزبه‌روز بیشتر شده است.

وجه مشترک هر دو قطب این است که حاضرند ایران را قربانی غلبه بر دیگری کنند. یکی با درخواست تحریم و منطقه پرواز ممنوع و دیگری با دفاع از شرایط موجود و توجیه وضعیت اسفناک عدالت و آزادی و فقدان کارآمدی و پنهان شدن پشت شهدا و مقدسات.

هرچند تروریست ها قاتل جان آدم هستند، خون بازها قاتل امید و آرزو و زندگی و اصلاح اند.

 

###