پرسش: ژان لوک گدار، که از او با عنوان غول موج نو سینمای فرانسه یاد می‌شود، در ۹۱ سالگی درگذشت.

روزنامه فرانسوی لیبراسیون روز سه‌شنبه، ۲۲ شهریور، خبر درگذشت این کارگردان، فیلمنامه‌نویس و منتقد سینماییِ سرشناس فرانسوی ـ سوئیسی را اعلام کرد.

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، در پیامی که برای درگذشت ژان لوک گدار منتشر کرد، نوشت: «ما یک گنجینه ملی و فردی نابغه را از دست دادیم.»

ژان لوک گدار که در سال ۱۹۳۰ در یک خانواده سوئیسی ثروتمند در پاریس به دنیا آمده بود، در جوانی ابتدا به‌ عنوان منتقد فیلم در نشریه کایه دو سینما می‌نوشت و در نقدهایش جریان اصلی سینمای فرانسه را به نقد می‌کشید.

بعدها او و منتقدان هم‌عقیده با او شروع به ساختن فیلم‌های خود کردند و علاوه بر سینمای فرانسه، قراردادهای سنتی سینمای هالیوود را نیز به چالش کشیدند.

ژان لوک گدار نخستین بار به‌خاطر فیلم سینمایی «از نفس‌افتاده» (۱۹۶۰) با بازی ژان پل بلموندو در سطح جهان مورد ستایش قرار گرفت، فیلمی که سهمی تاریخی در استقرار موج نو سینمای فرانسه داشت.

گدار تا سال ۲۰۱۸ همچنان فیلم ساخت و شمار آثارش به حدود ۵۰ فیلم می‌رسد.

به‌گفته برخی پژوهشگران سینمایی، شمار کتاب‌ها و مقاله‌هایی که درباره گدار و آثار او نوشته شده، بیش از هر فیلمساز دیگری در تاریخ سینماست.

از دیگر فیلم‌های او می‌توان به آلفاویل، تحقیر، و وداع با زبان اشاره کرد.

روزنامه فرانسوی لیبراسیون گزارش داد ژان لوک گدار، کارگردان فرانسوی-سوئیسی که یکی از چهره‌های کلیدی در جنبش فیلمسازی در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل ۱۹۶۰ است، در سن ۹۱ سالگی درگذشت.

 

گدار که بیشتر به خاطر سبک فیلم‌برداری نمادین و به ظاهر بداهه‌اش و همچنین رادیکالیسم شناخته می‌شود، با مجموعه‌ای از فیلم‌هایی که سویه‌های سیاسی داشت، در دهه ۱۹۶۰ به شهرت رسید.

او ساخت فیلم‌هایی مانند «Socialisme» و «Goodbye» را نیز با فناوری دیجیتال ساخت.

 

گدار در سال ۱۹۳۰ در پاریس متولد شد، بزرگ شد و در نیون، در ساحل دریاچه ژنو در سوئیس به مدرسه رفت. او در سال ۱۹۴۹ و پس از اتمام مدرسه‌اش به پاریس بازگشت و در کلوپ‌های سینمایی یک زیستگاه طبیعی و روشنفکری یافت که بنیان‌گزار موج نو فرانسه بود. گدار پس از ملاقات با افرادی مانند آندره بازن منتقد و کارگردانان دیگر، فرانسوا تروفو، کلود شابرول و ژاک ریوت، شروع به نوشتن برای مجلات فیلم جدید کرد.