حماسه‌ی چالدران
* به یادکرد ۳۱ امرداد، سالروز آغاز جنگ چالدران
شهادت بسیاری از سران و فرماندهان کشوری و لشکری در آن جنگ نشان می‌دهد که چگونه هنگامی که میهن به سرباز نیاز داشت، همگی جامه‌ی رزم پوشیدند و به پدافند از میهن برخاستند و از پیشکش جان خود نیز کوتاهی نکردند. درود بر بزرگی و غیرتشان!
پرسش: در ماه شهریور سال ۸۹۳ خورشیدی، سپاه ایران در نبردی نابرابر از نگر جنگ‌افزار، برای پدافند از خاک میهن در برابر تازش عثمانی ایستاد و خاک دشت چالدران به خون چندهزار شهید پاسدار حریم ایران لاله‌گون گردید.
این نبرد، میان نیروهای شاه اسماعیل صفوی و سلطان سلیم عثمانی، نخستین و مهمترین رویارویی ایران و عثمانی می‌باشد که وارون نمایش خیره‌کننده و دلاوری و شجاعت سربازانمان، به سبب نابرخورداری از جنگ‌افزار آتشین در آن جنگ شکست خوردیم.
نبرد چالدران را می‌توان نبرد توپ با شمشیر، یا نبرد جنگ‌افزارهای آتشین با جنگ‌افزارهای قدیمی نام نهاد. رزم جانانه‌ی سربازان وطن در این جنگ که به فرماندهی شاه اسماعیل، مردانه با شمشیر و تیر و کمان، خود را به آتش توپ و تفنگ می‌زدند، حماسه‌ای شورانگیز در تاریخ ایران پدید آورد.
پس از آن جنگ، نبردهای دیگری نیز در دورانهای افشاریه، زندیه و قاجاریه میان ایران و عثمانی رخ داد، ولی جنگ چالدران با سلحشوریها و جانبازیهای کم‌مانند سپاه ایران در تاریخ ایران ماندگار شد. آن نبرد بی‌تردید یکی از نمونه‌های برجسته‌ی دفاع مقدس در تاریخ میهنمان است.
شهادت بسیاری از سران و فرماندهان کشوری و لشکری در آن جنگ نشان می‌دهد که چگونه هنگامی که میهن به سرباز نیاز داشت، همگی جامه‌ی رزم پوشیدند و به پدافند از میهن برخاستند و از پیشکش جان خود نیز کوتاهی نکردند. درود بر بزرگی و غیرتشان!
دشت چالدران، شهادتگاه چندهزار شهید والامقام و یادمان حماسه‌ی بزرگ میهنی، در شما‌لغرب استان آذربایجان‌غربی جای گرفته است.
شهیدگاه، مزار شماری از شهیدان جنگ چالدران، اردبیل:
###