خانه ملت یا خانه نمایندگان

پرسش:درخواست عجیب برخی از نمایندگان مجلس از هیئت‌رئیسه برای محدودکردن عکاسان پارلمانی در حالی مطرح می‌شود که روز‌به‌روز سرعت ارتباطات، چرخش آزاد اطلاعات را ممکن‌تر و سهل‌تر می‌کند. 

 

مجید سعیدی در شرق پنجشنبه نوشت:این درخواست بسیار عجیب و غیرمنتظره بود، چراکه از خانه ملت انتظار می‌رود نقطه عطف دموکراسی باشد و آزادی بیان اول از خانه ملت شروع شود. هرچند پیش از این نیز درخواست‌هایی مانند محدودکردن عکاسان و خبرنگاران در مجلس مطرح شده بود، به‌ویژه زمانی‌که جلسات علنی برگزار نمی‌شود، مأموران داخل مجلس عکاسان را از جایگاه مخصوص خبرنگاران بیرون می‌برند، اما اینکه به‌طورکلی حضور عکاسان در جلسات علنی و مهم نیز محدود شود، درخواست عجیب و دور از انتظاری است. 
درحالی‌که در بیشتر کشورها عکاسان و خبرنگاران از آزادی عمل بیشتری برخوردار هستند، در ایران عکاس‌ها باید به‌خاطر رفتارهای غیرعرف برخی از نمایندگان محدود شوند. 
درواقع حضور عکاس‌های خبری در بالکن صحن علنی مجلس در جلسات علنی، تنها و جزء کمترین اختیاراتی است که عکاسان از آن برخوردار هستند، اگر این شرایط هم محدود شود باید گفت دیگر فعالیت رسانه‌ای در پارلمان کشور وجود ندارد. 
هرچند که انتظار نمی‌رود هیئت‌رئیسه مجلس با این درخواست موافقت کند، اما مطرح‌شدن این درخواست نشان‌دهنده دیدگاه محدود برخی از نمایندگان مجلس به رسانه‌هاست و بسیار مایه تأسف است که نمایندگانی که از مردم رأی‌اعتماد گرفته‌اند درخواست کنند به‌خاطر خوردن گلابی یا دیگر رفتارهای غیرمتعارف از چشم ملت دور باشند. 
باید به نمایندگان عزیز ملت گفت ما مأمور و کارمندان شما نیستیم؛ ما چشم و گوش مردم در پارلمان هستیم، بنابراین اگر خوردن تنقلات، خوابیدن در صحن علنی، گرفتن عکس سلفی و... کارهای ناشایستی است که بر وجهه شما تأثیر دارد، بهتر است به‌جای پاک‌کردن صورت‌مسئله و حذف خبرنگارها و عکاس‌ها، رفتارهای غیرمتعارف را انجام ندهید. 
البته انتظار نمی‌رود نماینده‌ای که به عکاس‌ها به‌خاطر گرفتن عکسش در حال خوردن گلابی توهین کرده است، از جامعه عکاسی عذرخواهی کند، چراکه پیش از این نیز به افراد دیگری از جمله زنان نماینده و همکار خود توهین کرده بود و عذرخواهی نکرد، اما باید به این نماینده محترم گفت هرکسی گلابی در صحن علنی می‌خورد، باید پای لرزش هم بنشیند. 

 

###