بررسی «اعتماد» از آسیب‌های کارزاری نوپدید در راستای «تحریم ورزش ایران»؛
علیه ایران و ایرانی
گروهی خاص، برخاسته از خارج از کشور قصد کرده‌اند از اعدام نوید افکاری استفاده کرده و ورزش ایران را تحریم کنند.
پرسش: «اتحاد برای نوید» نام کارزاری است که حالا گروهی از ایرانیان خارج کشور راه انداخته‌اند تا به‌مدد آن ورزش ایران را تحریم کنند. گروهی که فارغ از آن‌چه در گذشته و کارنامه‌شان ثبت شده و از آنها در ذهن ایرانیان باقی است، حالا به‌نحوی با مسائل ایران مواجه شده و با رویکردی ورزشکاران ایرانی را هدف قرار داده‌اند که سخت بتوان باور کرد آنها نیز به‌واقع فرزندان همین مرز و بومند و برآمده از همین آب و خاک.
اگر به آن‌چه پیش‌تر از برخی طیف‌های سیاسی برانداز و اپوزیسیون خارجِ کشور در خاطرمان مانده، به‌ویژه وقتی به بازه زمانی یکی، دو دهه اخیر تمرکز کنیم، شاید شنیدن از اینکه گروهی خواهان تحریم جوانان ایرانی از حضور در مسابقه‌های بین‌المللی ورزشی شده‌اند، چندان هم عجیب و دور از انتظار نباشد. چه آنکه پیش از این شاهد مواردی به‌نسبت مشابه بوده‌ایم و هر از گاه شاهد بودیم که یک روز با چند نفری از طیفی خاص از فعالان سیاسی برانداز، با جمع‌آوری طومار و نامه‌نگاری به ترامپ، خواهان حمله نظامی علیه کشورشان شدند، روزی دیگر تقاضای تشدید تحریم‌های اقتصادی را روی میز ساکن اتاق بیضی گذاشته‌اند، روز بعد از این گفتند که باید راه‌ها و مسیرهای آبی ایران مسدود شود، دیگر روز‌خواهان چشم به آسمان ایران دوخته و خواستند که امکان پرواز از آن محدود شود و روزی دیگر به هر ریسمانی که به دست‌شان رسیده، آویزان شده‌اند تا مگر فشار و تحدیدی تازه علیه ایران و ایرانیان دست و پا کنند و حتی تا آن‌جا پیش رفته‌اند که بر آتشی که این چندسال اخیر ترامپ به راه انداخته، هیزم بگذارند. حالا اما گروهی وارد این میدان شده‌اند که شاید دست‌کم همگی از آن کسانی نبودند که تا پیش از این هر کار می‌کردند تا سنگی تازه پیش پای ایران بیندازند اما حالا با کمپینی که دست به کار راه‌اندازی‌اش شده‌اند، ظاهرا می‌خواهند قدم در همان مسیری بگذارند که پیش از آن، ازسوی مخالفان ایران و ایرانی پیموده می‌شد. آن‌هم با اتکا به نام جوان کشتی‌گیری شیرازی که انتظار خبر اجرای حکم اعدامش در مدت اخیر، واکنشی گسترده به همراه داشت و حالا انگار این گروه عجیب از فعالان سیاسی خارج کشور، بنا دارند با استفاده از این غائله، اهداف نامیمونی را که برای ایران در سر می‌پرورانند، با کمپینی موسوم به «اتحاد برای نوید» به واقعیت تبدیل کنند. اما حالا داستان نوید دستاویزی شده برای عده‌ای تا به‌دنبال تحریم کل ورزش ایران و ورزشکاران ایرانی در تمامی رشته‌های ورزشی باشند. حالا اما گروهی خاص، برخاسته از خارج از کشور، قصد کرده‌اند از این اتفاق استفاده کرده و ورزش ایران را تحریم کنند.آنها در همین راستا کارزاری به نام «اتحاد برای نوید» به راه انداخته‌اند. کارزاری که حالا مخالفانی جدی را مقابل خود می‌بیند و جالب آنکه در جمع مخالفان هستند بسیاری از همان کسانی که پیش از اعدام نوید، درحمایت از او موضع می‌گرفتند و پیام صادر می‌کردند.سالار غلامی کاپیتان سابق تیم ملی بوکس ایران یکی از کسانی است که با این کارزار که بر تحریم ورزش ایران تمرکز کرده، مخالف است. او که اتفاقا یکی از ورزشکارانی است که نسبت به حکم اعدام صادر شده برای نوید افکاری واکنش نشان داده بود، با اعلام مخالفتش با این کارزار، چنین کمپینی را در راستای «تحریم ورزشکاران ایرانی» دانسته و معتقد است که تحریم ورزش ایران فقط آرزو و امید جوانان ایران را می‌کشد.
سالار غلامی اما در مسیر مخالفت با تحریم ورزش ایران و کارزار «اتحاد برای نوید» تنها نیست و جمع کثیری از کاربران شبکه‌های اجتماعی و فعالان عرصه ورزش کشور نیز معتقدند که این کمپین نوظهور، صراحتا خلاف منافع ورزشکاران است. آنها اگرچه به مشکلات ورزشکاران ایرانی و محدودیت‌های آنها اذعان دارند اما تاکید دارند که تحریم ایران در عرصه بین‌المللی راه‌حل نیست و نباید امیدها و آرزوهای ورزشکاران داخل ایران را سوزاند.
برهمین اساس هم برخی فعالان این حوزه حتی برای نشان دادن وخامت اوضاعی که در پس تحریم ورزش ایران به وجود می‌آید، از تعلیق ورزش یک کشور با عبارت «اعدام یک کشور» یاد کرده و چنانچه حمید درخشان، پیشکسوت پرسپولیس و تیم ملی ایران هم گفته، «اگر ورزش را از جامعه‌ای که با آن عجین شده، بگیرید، آن جامعه فرسوده می‌شود و از بین می‌رود؛ جامعه‌ای مُرده است و روحی در آن وجود ندارد.»
همانطور که بسیاری مخالفان این کارزار معتقدند که ورزش در شرایط فعلی می‌تواند تنها عامل شادی مردم ایران باشد و راه افتادن چنین کارزاری و تحریم ورزش ایران می‌تواند چنین شادمانی‌هایی را از مردم بگیرد، درخشان هم تاکید دارد که وقتی ورزشی را که موجب دلخوشی مردم است، در زمانی که مشکلات زیاد شده، از آنها بگیرید، این جامعه می‌شود، مُرده‌ای متحرک!
مردم یا دولت؛ هدف کدام است؟
مخالفان این کارزار اما علاوه بر همه اینها یک پرسش مهم و صریح را نیز مطرح می‌کنند؛ عواقب و آسیب‌های این کارزار چیست؟ سالار غلامی که گفته «باید بپذیریم بخش زیادی از کسانی که به عرصه‌های بین‌المللی ورزشی می‌رسند، از قشر ضعیف جامعه هستند و آنها با فقر و سختی‌ها مبارزه می‌کنند، با حریف‌های خود مبارزه می‌کنند و تنها به امید اینکه با قهرمان شدن آینده خودشان را تغییر بدهند»، می‌پرسد: «تحریم ورزش ایران برای این گروه چه تبعاتی به بار خواهد آورد؟! کسی می‌تواند این را محاسبه و تخمین بزند؟!»پرسشی که نگاهی به عواقب تحریم‌های صورت‌گرفته علیه ایران می‌تواند پاسخگوی آن باشد. مشکلات و محدودیت‌های ورزش ایران برای زنان و مردان جامعه بر کسی پوشیده نیست و حالا امیررضا واعظ آشتیانی، فعال سیاسی اصولگرا و از مدیران ورزشی ایران هم به «اعتماد» گفته، باید فکری برای حل این مصائب کنیم و ازجمله تاکید کرده حتی مشکلات ناشی از عدم مواجهه ورزشکاران ایرانی و اسراییلی، ناشی از «ضعف ادله حقوقی» و «ناکارآمدی همه مسوولان» است، اما او نیز همچون بسیاری دیگر از ناظران معتقد است که تحریم ورزش ایران، به‌جز ایجاد مشکلات بیشتر برای ورزشکاران و مردم نتیجه‌ای به‌دنبال نخواهد داشت! چنانچه پیش از این و درنتیجه تحریم‌های دارویی علیه ایران هم دیده‌ایم، تحریم‌ها مردم و عمدتا اقشار ضعیف‌تر جامعه را تحت فشار قرار می‌دهد. مردمی که تحریم‌های دارویی باعث شده برای تهیه دارو و درمان عزیزان‌شان با مشکلات جدی مواجه شوند و حتی مرگ عزیزان‌شان را در کمال استیصال به نظاره بنشینند. تحریم‌های دیگر هم که جز فشار اقتصادی و روانی بر مردم، نتیجه دیگری به‌دنبال نداشته است؛ بنابراین باید از کسانی که در کارزار تحریم ورزش ایران فعالیت و از آن حمایت می‌کنند، پرسید که نتیجه این تحریم به‌جز کنار گذاشته شدن ورزشکاران ایرانی که بسیاری از آنها زحمت‌های بسیاری برای رسیدن به این مرحله کشیده‌اند، چه خواهد بود؟ جز اینکه چنانچه پیش از این هم اشاره شد، یکی از معدود عوامل شادی مردم از آنها دریغ شود و نسل‌های جوان امروز و فرداها از دستیابی به آرزوهای بزرگی که استحقاقش را دارند، محروم می‌مانند، تحریم ایران چه منفعتی خواهد داشت؟! همانطور که حمید درخشان هم گفته، دشمنان می‌خواهند از حوادث رخ داده به عنوان حربه‌‌ای استفاده کنند و آن را بر سر ما بکوبند. هرچند این پیشکسوت تیم ملی ایران بلافاصله بر این مهم نیز تاکید کرده که خوب است عملکردمان طوری باشد که بهانه دست دشمنان ندهیم تا برای‌مان مشکل درست نکنند و کمپین راه نیندازند. آن‌طور که واعظ آشتیانی نیز بر این باور است که ابتدا باید مشکلات داخل را حل کنیم.
بررسی درخواست‌ها برای تعلیق ورزش ایران در گفت و گو با امیررضا واعظ آشتیانی
نخست باید مشکلات ورزش را درون کشور حل کنیم
همان طور که رهبری انقلاب بیان کردند و همگان نیز می‌دانند ما در کشور با بحث نفوذ مواجهیم، بحث من آن است که از این نفوذ در حوزه ورزش نیز نباید غافل باشیم. افرادی داخل کشور با اطلاعات نادرست و غلط خود برای رسانه‌های خارجی و مجامع جهانی خوراک تهیه و موجبات تضییع حق ایرانیان را فراهم می‌کنند.
موضوعی که در این مساله باید به آن توجه کنیم، مساله ضعف مدیران اجرایی ماست. فراموش نکنید که ایرانیان بسیاری در هیات‌های رییسه سازمان‌های ورزشی منطقه‌ای و جهانی حضور دارند ولی متاسفانه نه تنها از کفایت لازم برخوردار نیستند بلکه با دیپلماسی ورزشی نیز به کلی بیگانه‌اند و همین مساله سبب شده تا ما علاوه بر لابی‌ها و تلاش‌های رسانه‌ای آنان برای تحریم ورزش ایران شاهد بی‌عملی مدیران خود باشیم و همواره توفیق لابی‌های صهیونیستی و امریکایی را از یک سو و عربی را از سوی دیگر تماشا کنیم.
###