آندره‌آ پیرلو؛ اسطوره یوونتوس روی نیمکت هم به خوبی داخل زمین هست؟

پرسش: شنبه گذشته یوونتوس سر خط خبرهای فوتبال (دست‌کم در ایتالیا) را به خود اختصاص داد. زمانی که باشگاه اعلام کرد مائوریتسیو ساری را اخراج کرده و بجای او آندره‌آ پیرلو سرمربی تیم شده است؛ مردی بودن سابقه مربی‌گری در رزومه کاری.

پیرلو که به دلیل عملکرد فوق‌العاده‌اش در باشگاه‌های آث میلان، اینتر میلان و یوونتوس بارها در سر خط خبرها قرار گرفته بود، در حالی مربی یوونتوس شد که هنوز آخرین تز دوره مربی‌گری خود را ارائه نداده تا مدرکش را بگیرد.

پیرلو؟ واقعا؟ مردی که بخش نهم کتاب زندگی‌نامه‌اش را با این جملات آغاز کرده است: "من حتی یک پول سیاه هم روی این که سرمربی شوم، شرط نخواهم بست. این شغل برایم جذاب نیست. خیلی نگرانی با خودش دارد...."

پیشنهادی که پیرلو ۱۰ روز قبل از آن قبول کرده بود تا سرمربی تیم زیر ۲۳ سال باشگاه شود (شغلی بدون فشار) یک داستان بود و هدایت کریستیانو رونالدو و دیگر ستاره‌های یووه، داستانی دیگر.

بله ما به غافلگیر شدن از سوی پیرلو عادت داریم. اما مردی که لقبش "استاد" است می‌تواند به متعجب کردن ما در دوران مربی‌گیری مثل زمانی که بازیکن بود، ادامه دهد؟

چرا پیرلو؟

پس از این که یوونتوس در فینال لیگ قهرمانان اروپای ۲۰۱۷ به رئال مادرید باخت، اوضاع باشگاه کمی بهم ریخت.

باشگاه کریستیانو رونالدو را جذب کرد تا برند خود در جهان را تقویت کند، اما تیم مکس الگری در فصل ۱۹-۲۰۱۸ حتی خسته‌کننده‌تر از قبل هم بود.

یووه ساری را به خدمت گرفت اما تیم نه تنها کسالت‌آور باقی ماند بلکه دیگر روحیه جنگندگی هم نداشت.

آندره‌آ آنیلی، رئیس باشگاه احساس کرد باید ریسک کند. به نظر او آوردن آنتونیو کونته ریسکی بود که جواب داده بود، الگری هم گرچه مربی منفور میلان بود، اما حتی آمدن او به یووه هم شور و شعف بیشتری ایجاد کرده بود.

بنابراین شاید پیرلو، استاد سابق میلان و اسطوره یووه، بتواند روح یوونتوس را به این تیم بازگرداند و آن را دوباره به همان تیم جذاب سابق تبدیل کند.

منبع تصویر، Getty Images

باشگاه اعلام کرده که در آینده هم می‌خواهد برند یوونتوس (شاید بتوان گفت شیوه زندگی یووه) را تقویت کند تا درآمدی ثابت داشته باشد. آن‌ها به یک درخشش ورزشی بدون انقلاب در باشگاه نیاز دارند. "هیپستر ریشویی" که مثل خدا بازی می‌کند، می‌تواند هر دوی این نیازها را برآورده کند.

همه دوست دارند مهارت رونالدو را زیر نظر پیرلوی خونسرد ببینند و پولی که به سختی بدست آورده‌اند را صرف محصولی تضمین شده، کنند. شاید هم عملگرایی مورد نظر پیرلو سرانجام بتواند از مجموعه‌ای بازیکن با مهارت فردی بالا، یک تیم منسجم درست کند.

احتمال دارد اوضاع فاجعه‌بار شود؟

به طور قطع. ما چیز زیادی در مورد مهارت‌های مربی‌گری پیرلو نمی‌دانیم و حتی پیشبینی عملکرد او هم سخت است.

همان طور که جورجو کیه‌لینی در کتابش نوشته است، بازیکان بزرگ مانند پیرلو که در زمین فوتبال "فرا زمینی" هستند باید این مفهوم را قبول کنند که به عنوان مربی مجبورند با بقیه بازیکنان کنار بیایند.

نشانه‌ای وجود ندارد که بتوان گفت پیرلو می‌تواند بازیکنانی که به بزرگی خودش هستند را هدایت کند. آیا او می‌تواند با ستاره‌ها کار کند یا نتیجه ناامیدکننده‌ خواهد بود؟

اما می‌توان گفت ریسک قرارداد امضا کردن با پیرلو بزرگ‌تر از ریسک ۱۴ ماه قبل باشگاه در جذب ساری است؟

ساری نمایش درخشانی در ناپولی داشت و همراه با چلسی قهرمان لیگ اروپا شد. اما او کماکان مردی است با شیوه خاصی از فوتبال که مبتنی بر ارزش‌های زیبایی‌شناسانه است.

حالا و پس از فتح یک جام مشخص شده است که احتمالا ریسک آوردن پیرلو، بزرگ‌تر از استخدام ساری نبوده است.

پیرلو چه چیزی به تیم اضافه می‌کند؟

پیرلو بدون تجربه مربی‌گری است و احتمالا در مقاطعی از این نقطه ضعف ضربه می‌خورد اما او توانایی‌های دیگری دارد که آنیلی امیدوار است به پیشرفت تیم کمک کنند.

افراد کمی هستند که به خوبی پیرلو سری‌آ فوتبال ایتالیا را بشناسند.

او در سه تیم مطرح ایتالیا بازی کرده و نقاط قوت و ضعف آن‌ها را می‌شناسد. او همچنین به خوبی با فرهنگ باشگاه‌هایی که در آینده می‌توانند برایش چالش ایجاد کنند، آشنا است.

منبع تصویر، Getty Images

و اگر رونالدو هنگامی که ساری حرف می‌زد، چشم‌هایش را می‌چرخاند، هیچکس نمی‌تواند چنین کاری با پیرلو انجام دهد. درست مانند زین‌الدین زیدان در رئال مادرید، پیرلو هم اسطوره باشگاه‌ است و آن قدر با یووه قهرمانی بدست آورده که همه برایش احترام قائل باشند.

ما می‌توانیم مطمئن باشیم که او بهتر از ساری با بازیکنان ارتباط برقرار خواهد کرد، هرچه باشد جان‌لوئیجی بوفون، لئوناردو بونوچی و کیه‌لینی از آشنایان نزدیکش هستند.

ضمن این که پیرلو این اعتماد به نفس و باور را دارد که یوونتوس همیشه باید برنده باشد، بنابراین ما آن نگرانی را که همیشه در ساری می‌دیدیم در پیرلو مشاهده نخواهیم کرد.

در مورد شیوه بازی تیم پیرلو، آن چه می‌دانیم فقط در حد حدس و گمان است. می‌دانیم که پیرلو می‌خواهد یووه فوتبالی مالکانه ارائه دهد و تیم برتر زمین باشد؛ طرز فکری شبیه بیشتر مربیان مدرن فوتبال.

به هر حال برخلاف مربیانی مانند پپ گواردیولا (که پیرلو احترام زیادی برایش قائل است) یا جان‌پیرو گاسپرینی در آتالانتا بعید است پیرلو دفاع را قربانی، بهتر حمله کردن کند.

او در زندگی‌نامه‌اش می‌گوید: "در عملیات نظامی، موفقیت در پشت جبهه ساخته می‌شود. به زبان ساده‌تر یعنی تیمی که کمتر گل بخورد، برنده مسابقه خواهد شد."

این شاید خبری خوب برای طرفداران یووه باشد که دیدند تیم‌شان در این فصل بیش از ۴۰ گل خورد و ۲۱ امتیاز را در حالی از دست داد که تیم برتر زمین بود.

چه مشکلاتی بر سر راه پیرلو در یووه قرار دارد؟

یوونتوس مشکلات زیادی دارد که باید برطرف شوند: از پایین آوردن متوسط سن بازیکنان گرفته تا مشکل خط میانی که فاقد بازیکنی (مثل خود پیرلو) است که بتواند توپ را به رونالدو برساند. ولی فشار اصلی روی خط دفاعی است.

کریستیانو رونالدو و پائولو دیبالا، مهاجمان یوونتوس عالی هستند و به این دو نفر باید دیان کولوسوسکی جوان را هم اضافه کرد که قرار است از پارما راهی یوونتوس شود.

در خط دفاع آن‌ها ماتیاس دلیخت، یکی از بهترین مدافعان جوان کنونی دنیا را در اختیار دارند. یووه همچنین دو بازیکن کارکشته دارد که به گفته مورینیو باید دفاع کردن در فوتبال را در دانشگاه هاروارد درس دهند. یووه همچنین مریه دمیرال، افتخار خط دفاعی تیم ملی ترکیه را هم دارد.

پست‌ مشکل‌ساز، دفاع‌های کناری هستند و از آن مهم‌تر خط هافبک (پستی که خود پیرلو در آن درخشان بود). در این پست است که یوونتوس نیاز به توجه و نظر پیرلو دارد تا توازن تیم برقرار شود.

اما قبل از تمام این مسائل پیرلو باید کاری کند که یوونتوس یک بار دیگر از فوتبال لذت ببرد. یووه در فصل گذشته زیر نظر ساری دورانی طولانی، کسالت‌آور و در مجموع سخت را گذراند.

آن‌ها باید از فوتبال لذت ببرند، مثل کاری که لیورپول می‌کند، مثل کاری که چند فصلی است رئال مادرید انجام می‌دهد و شاید و فقط شاید بتوانند چند عنوانی هم ببرند.

 

###