تلفن اورژانس اجتماعی تهران بیشتر برای کودکآزاری اشغال میشود
پرسش:مسئولان سازمان بهزیستی میگویند بیشترین تماسها با تلفن اورژانس اجتماعی استان تهران برای گزارش کردن موارد کودکآزاری بوده است.
پرسش:مسئولان سازمان بهزیستی میگویند بیشترین تماسها با تلفن اورژانس اجتماعی استان تهران برای گزارش کردن موارد کودکآزاری بوده است.
بر اساس آماری که احمد خاکی٬ معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران اعلام کرده٬ از مجموع بیش از ۳۰۰ هزار تماس تلفنی با اورژانس تهران در یک سال گذشته٬ بیش از ۲۶۰۰ مورد آن مربوط به کودکآزاری بوده است.
به گفته خاکی٬ بیش از ۳۹۰۰ کودک خیابانی در بهزیستی پرونده دارند که ۶۲ درصد آنان کودکان غیرایرانی هستند.
اورژانس اجتماعی، شامل تلفن ۱۲۳ و مراکز بحران و مراکز سیار مشاوره در سال ۱۳۷۸، تاسیس شد و به تدریج در شهرهای کوچک هم گسترش یافت.
بر اساس آییننامه خدمات فوریتهای اجتماعی که در هیات وزیران تصویب شده٬ مراکز اورژانس اجتماعی زیر نظر سازمان بهزیستی و وزارت کار٬ موظف هستند به افرادی که خشونت خانگی دیدهاند٬ از جمله کودکان و همسران و معلولان خدمات فوری ارائه دهند.
از ابتدای تاسیس اورژانس اجتماعی گزارش آزار کودکان٬ از اصلیترین موضوعاتی بود که شهروندان به خاطر آن با بهزیستی تماس میگرفتند.
آتنا و کیمیا
انتشار اخباری درباره ربودن یک کودک ۷ ساله به نام آتنا اصلانی در پارسآباد اردبیل باعث سر و صدای زیادی در آن شهر و شبکههای اجتماعی ایران شد. یافتن جسد این کودک بعد از ۲۰ روز فضای تلخ و نگرانکنندهای را در رسانهها تداعی کرد. این موضوع باعث داغ شدن بحث ضرورت بازنگری در قانون حمایت از کودکان شده است.
به تازگی خبرگزاری فارس گزارشی درباره دختری به نام کیمیا منتشر کرده که ادعا شده ناپدری او بارها به او تجاوز کرده است. مسئولان بهزیستی گفتهاند که مادر او شرایط مناسبی برای نگهداری فرزندش ندارد و این کودک باید به مراکز بهزیستی منتقل شود.
شهیندخت مولاوری٬ معاون رئیسجمهوری٬ بهتازگی گفته که لایحه تامین امنیت زنان و کودکان در برابر خشونت برای تصمیمگیری به قوه قضاییه فرستاده شده و تا کنون این نهاد تصمیمی برای آن نگرفته است.
در این لایحه برای پدر و مادری که کودکشان را آزار دهند، مجازات درنظر گرفته شده است.
مجازات آزاردهندگان چیست؟
تا قبل از سال ۱۳۸۱، آزار کودکان جنبه خصوصی داشت و تنها با شکایت قابل پیگیری بود. اما با مصوبه مجلس در سال ۱۳۸۱ جنبه عمومی پیدا کرد.
بر اساس ماده چهار آن مصوبه، صدمه، آزار، شکنجه جسمی و روحی کودکان، جلوگیری از تحصیل آنان، نادیده گرفتن سلامت و بهداشت جسمی و روانی آنان جرم است و مرتکب آن حداکثر به شش ماه زندان یا پرداخت جریمه نقدی محکوم میشود. مجازاتی که به گفته فعالان حقوق کودکان، ناکافی و غیربازدارنده است.
علاوه بر آن٬ پدر به عنوان ولی اصلی کودک مصونیت بیشتری در برابر قانون دارد.
به گفته فعالان حقوق کودک، افرادی که کودکان را آزار میدهند باید برای مدت طولانیتر تحت نظر باشند تا از تکرار جرم جلوگیری شود.
###