دبیرکل سازمان ملل: نوروز به‌یادآورنده مشترکات همه ما است

پرسش:دبیر کل سازمان ملل متحد، در پیامی به مناسبت «روز جهانی نوروز» گفته است، «نوروز به یاد همه می‌آورد چه مشترکاتی داریم، و هچنین تاکیدی‌ست بر غنای گوناگونی‌های میان ما».

آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد، روز اول فروردین، در پیام خود شعری از ناصرخسرو خوانده است که «آمد بهار و نوبت صحرا شد| وین سال خورده گیتی برنا شد». او سپس با اشاره به دیگر بخش‌های شعر ناصرخسرو مانند « داد خرد بده که جهان ایدون| از بهر عقل و عدل مهیا شد» یا «دانش گزین و صبر طلب زیرا| دارا به صبر و دانش دارا شد»، از اهمیت دانش سخن گفته‌است.

آقای گوترش می‌گوید نوروز فرصتی‌ست تا در مورد یکدیگر و جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، آموخته‌های بیشتری کسب کنیم. دبیرکل سازمان ملل افزوده است نوروز فرصتی‌ست تا در آن تعهد خود به صلح، دوستی، حقوق بشر و کرامت انسان را، نو کنیم.

 

پیام یونسکو

یونسکو، نهاد آموزشی علمی و فرهنگی ملل متحد نیز در پیامی به مناسبت فرا رسیدن «روز جهانی نوروز» خواستار احترام به طبیعت شده و می‌گوید «در عصری که افراطی‌گری در تلاش برای نابودی آزادی و گوناگونی‌ست، نوروز به‌یادآورنده قدرتی‌ست که فرهنگ و میراث ما در بنای جوامع پایدار دارند».

سازمان ملل متحد، از سال ۲۰۱۰ به این‌سو، ۲۱ مارس، که کم‌وبیش برابر است با نخستین روز فروردین، را «روز جهانی نوروز» نامیده‌است.

ایرینا بوکووا، مدیر کل یونسکو، در نخستین روز فروردین امسال در پیامی گفته است در زمانه‌ای که چالش‌های جهانی مختلفی وجود دارد، مانند افراطی‌گری، نوروز منبعی اطمینان‌بخش است که به همه تعلق دارد: «با رقص، شعر و آواز و شیوه‌های دیگر اجتماعی، جشن نوروز برای هر زن و مرد، دختر و پسری، فرصتی برای احترام گذاشتن به طبیعت است و امید به آینده‌ای بهتر».

خانم بوکووا تاکید کرده است که پیام نوروز در عین حال جلوه‌ای از اهمیت تلاش‌ها برای اجرای توافق پاریس در جهت مقابله با تغییرات اقلیمی.

نوروز: «میراث فرهنگی» از اروپا تا آسیا

به گفته سازمان ملل متحد بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان، از کشورهای بالکان و کرانه دریای سیاه، قفقاز، آسیای مرکزی، شبه‌قاره هند، خاورمیانه و دیگر مناطق جهان، بیش از سه هزار سال است که نوروز را گرامی می‌دارند.

سازمان یونسکو در سال ۲۰۰۹ میلادی، نوروز را به «فهرست میراث فرهنگی ناملموس» خود افزود که هدف از آن، پاسداری از میراث فرهنگی و معنوی بشر است؛ آنچه بیانگر گوناگونی‌ها میان انسان‌هاست ولی هم‌زمان از اهمیت آن‌ها و لزوم حفظشان برای آیندگان حکایت دارد. این فهرست به دو بخش تقسیم می‌شود: فهرست بلند میراث فرهنگی ناملموس، و فهرست میراثی که نیازمند تلاش برای نگه‌داری هستند. این فهرست در سال ۲۰۰۸ پایه‌گذاری و یک سال به «نوروز» به آن افزوده شد.

در میان مناسبت‌ها، مراسم و دیگر میراث فرهنگی و معنوی این فهرست از ایران می‌توان به «ردیف» در موسیقی سنتی، تعزیه، مراسم قالی‌شویی در مشهد اردهال، قالی‌بافی در فارس و کاشان، موسیقی بخشی‌های خراسان، لنج‌سازی یا نقالی اشاره کرد. از میان میراث جهانی نیز می‌توان به یوگا، اپرای عروسکی سیسیل، موسیقی گاگاکو از ژاپن، دودوک ارمنیان، عاشیقان (عاشقان) آذر، قوش‌داری در کشورهای مختلف، کارناوال بینچ بلژیک یا سرودخوانی بوداییان لداخ اشاره کرد. 

 

###