روزنامه قرآنی ، "اسکناس" شد
مسلم است که دریافت مجوز یک روزنامه قرآنی به دلیل موضوع آن و نیز خلأ فضای فرهنگی کشور، بسیار سادهتر از روزنامههای دیگر از جمله روزنامه اقتصادی است. اگر امکان سوءاستفاده از این سهلگیری را در تغییر روشنگر به اسکناس را هم رد کنیم، آیا این تغییر موضوع و نام، باب سوءاستفادههای بعدی را باز نمیکند؟ ب
پرسش- تغییر روزنامه قرآنی «روشنگر» به روزنامه اقتصادی «اسکناس»، هر چند گفته شده قانونی انجام شده، با این حال برخی شائبهها را در ذهن مخاطبان بهوجود میآورد.
«روشنگر» نام یک روزنامه قرآنی بود که مدیر مسئولش «پدرام پاکآیین» است. پاکآیین، مدیرکل مطبوعات داخلی در دولت محمود احمدینژاد و در حال حاضر مدیرکل اطلاعرسانی و انتشارات مجمع تشخیص مصلحت نظام است و در تماس خبرنگار ایرناپلاس با وی، توضیحاتی درباره این تغییر داد، اما گفت که تمایلی به انتشار آنها ندارد.
تبدیل روشنگر به اسکناس اصلا عجیب نیست
مجوز روزنامه روشنگر در مرداد سال 92 یعنی دقیقاً در روزهای پایانی دولت نهم و آغاز دولت روحانی از سوی هیئت نظارت بر مطبوعات، صادر شد و اولین شماره رسمی این روزنامه در مرداد سال 96 در هشت صفحه منتشر شده است.
در صفحه اول و زیر لوگوی این روزنامه عبارت «روزنامه قرآن و عترت» با فونت درشت درج میشد و گردانندگان این روزنامه با اعلام موضوع و مسیر روزنامه توانستند با استفاده از دریافت حمایتهای مختلف از معاونت قرآنی وزارت ارشاد و سازمانهای دیگر تا پاییز سال 97 این روزنامه را منتشر کنند.
اما یکباره در بهمن 97 این روزنامه با تغییر نام و موضوع، از «روزنامه قرآن و عترت روشنگر» به «روزنامه اقتصادی اسکناس» تبدیل شد و روی دکهها رفت و جالب اینکه پدرام پاکآیین در ستونی با امضای مدیر مسئول، یادداشتی نیز درباره مسائل اقتصادی در صفحه اول روزنامه نوشت و راهکارهای اقتصادی درباره تولید ارائه داد!
به گفته یکی از مسئولان معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد، این تغییر چیز عجیبی نیست و با تصویب هیئت نظارت بر مطبوعات انجام شده است. ظاهراً مدیریت روزنامه اعلام کرده که به دلیل موضوع خاص روزنامه و هزینههای سرسامآور کاغذ و چاپ، امکان جذب آگهی و تأمین مالی روزنامه را ندارد و از هیئت نظارت درخواست تغییر نام و موضوع را داشته و هیئت نظارت نیز با این درخواست موافقت کرده و روشنگر تبدیل به اسکناس شده است.
اما چند سوال؟
حتی اگر بنا را بر قانونی بودن این تغییر بگذاریم، چند سؤال وجود دارد که خوب است هیئت نظارت و معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد به آنها پاسخ دهند:
1- با توجه به اینکه هیئت نظارت به هر کس و بهسادگی امتیاز روزنامه نمیدهد و صاحبامتیاز باید هم صلاحیت و سابقه مطبوعاتی و هم توانایی تأمین هزینه روزنامه را داشته باشد، آیا توانایی مالی صاحبامتیاز، در ابتدا توسط هیئت نظارت وقت بررسی شده بود؟
2- مسلم است که دریافت مجوز یک روزنامه قرآنی به دلیل موضوع آن و نیز خلأ فضای فرهنگی کشور، بسیار سادهتر از روزنامههای دیگر از جمله روزنامه اقتصادی است. اگر امکان سوءاستفاده از این سهلگیری را در تغییر روشنگر به اسکناس را هم رد کنیم، آیا این تغییر موضوع و نام، باب سوءاستفادههای بعدی را باز نمیکند؟ به هر حال ارزش مالی امتیاز یک روزنامه اقتصادی، چند برابر یک روزنامه قرآنی است و این هر کسی را ممکن است وسوسه کند.
3-برفرض که مدیریت روزنامه توانایی مالی چاپ روزنامه را نداشته است، چه لزومی دارد که این روزنامه با رویکرد اقتصادی چاپ شود؟ به نظر کلاً چاپ نشدن و حتی تغییر دوره به ماهنامه راهکار بهتری برای حفظ یک نشریه قرآنی بود و چاپ روزنامه اسکناس، بیشتر به یک ترفند اقتصادی با تغییر مجوزی دیگر شبیه است.